Sodium bicarbonate

ករណីថ្នាំចាក់：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលដូចខាងក្រោម៖

- ព្យាបាលរោគសញ្ញានៃការកើនឡើងកម្រិតអាស៊ីតនៅក្នុងឈាម(Acidosis)។

- ជម្រុញការបញ្ចេញសារធាតុឱសថពីក្នុងរាងកាយនៅពេលមានការពុលឱសថ (សម្រាប់តែឱសថដែលងាយបញ្ចេញតាមទឹកនោមនៅពេលpHរបស់ទឹកនោមកើនឡើងប៉ុណ្ណោះ)។

- បំបាត់អាការៈចង់ក្អួត ក្អួតចង្អោរ និង វិលមុខដែលកើតមាន (1)នៅពេលពុលរថយន្តឬទូកជាដើម (2)នៅក្នុងជំងឺមេនីអេ(Meniere's disease or syndrome) (3)នៅក្នុងជំងឺផ្សេងទៀតទាក់ទងនឹងបញ្ហាផ្នែកខាងក្នុងនៃត្រចៀក។

- ព្យាបាលអាការៈកន្ទាលត្រអាកលក្ខណៈស្រួចស្រាវ។

ករណីថ្នាំលេប：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលដូចខាងក្រោម៖

- តាមរយៈសកម្មភាពបន្សាបជាតិអាស៊ីត ឱសថនេះបំបាត់រោគសញ្ញានៃជំងឺដូចខាងក្រោម ដំបៅក្រពះឬគល់ពោះវៀនតូច រលាកក្រពះ(រួមទាំង រលាកក្រពះស្រួចស្រាវឬរ៉ាំរ៉ៃ និង រលាកក្រពះដោយសារការប្រើប្រាស់ឱសថ) ភាពខុសប្រក្រតីនៃមុខងារប្រដាប់រំលាយអាហារផ្នែកខាងលើ(រួមមាន អាការៈបាត់បង់ចំណង់អាហារដែលទាក់ទងនឹងបញ្ហាសរសៃប្រសាទ(Anorexia nervosa) ជំងឺក្រពះយារ(Gastroptosis))

- បំបាត់រោគសញ្ញានៃការកើនឡើងកម្រិតអាស៊ីតនៅក្នុងឈាម(Acidosis)

- ជម្រុញការបញ្ចេញចោលនៃអាស៊ីតអ៊ុយរិចនិងបង្ការការកើតឡើងនៃអាការៈឈឺសន្លាក់ដោយសារឡើងអាស៊ីតអ៊ុយរិច(Gout)។

ករណីថ្នាំខ្ពុរ និង ថ្នាំស្រូបតាមមាត់：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើជាជំនួយដល់ការព្យាបាលជំងឺរលាកផ្លូវដង្ហើមផ្នែកខាងលើ (ដោយរំលាយសារធាតុខាប់)។

ករណីថ្នាំចាក់：

・ករណីរោគសញ្ញានៃការកើនឡើងកម្រិតអាស៊ីតនៅក្នុងឈាម(Acidosis)：

ជាទូទៅ គេប្រើរូបមន្តខាងក្រោមដើម្បីកំណត់កម្រិតប្រើប្រាស់ ដោយចាក់បញ្ចូលឱសថនេះតាមសរសៃវ៉ែន៖

+ កម្រិតឱសថចាំបាច់ត្រូវប្រើ (mEq) = កម្រិតបាសដែលខ្វះ(Base Deficit mEq/L) x 0.2 x ទម្ងន់(kg)

+ ករណីថ្នាំចាក់ 7%：កម្រិតឱសថចាំបាច់ត្រូវប្រើ (mL) = កម្រិតបាសដែលខ្វះ(Base Deficit mEq/L) x 1/4 x ទម្ងន់(kg)

+ ករណីថ្នាំចាក់：8.4%%：កម្រិតឱសថចាំបាច់ត្រូវប្រើ (mL) = កម្រិតបាសដែលខ្វះ(Base Deficit mEq/L) x 0.2 x ទម្ងន់(kg)

អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

・ករណីជម្រុញការបញ្ចេញសារធាតុឱសថពីក្នុងរាងកាយនៅពេលមានការពុលឱសថ បំបាត់អាការៈចង់ក្អួត ក្អួតចង្អោរ និង វិលមុខដែលកើតមាន (1)នៅពេលពុលរថយន្តឬទូកជាដើម និង ករណីព្យាបាលអាការៈកន្ទាលត្រអាកលក្ខណៈស្រួចស្រាវ：

មនុស្សពេញវ័យ：ប្រើ1ដង12～60mEq (1～5g：ថ្នាំចាក់7% 14～72mL ឬ ថ្នាំចាក់8.4% 12～60mL) ចាក់តាមសរសៃវ៉ែន។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

ករណីថ្នាំលេប：

មនុស្សពេញវ័យ：ប្រើ1ថ្ងៃ 3～5g បែងចែកជាច្រើនដងក្នុង1ថ្ងៃ។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

ករណីថ្នាំខ្ពុរ និង ថ្នាំស្រូបតាមមាត់：

ប្រើក្នុងកំហាប់ 1～2% 1ដង100mL 1ថ្ងៃច្រើនដង។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

ករណីថ្នាំលេប：

・អ្នកដែលត្រូវបានកំណត់នូវបរិមាណនៃការបរិភោគសូដ្យូម(Sodium)(អ្នកដែលមានកម្រិតសូដ្យូមក្នុងឈាមខ្ពស់ អាការៈហើម រោគសញ្ញានៃការកើនឡើងសម្ពាធឈាមអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ជាដើម)។

・អ្នកដែលកំពុងប្រើប្រាស់ឱសថHexamine។

ករណីថ្នាំចាក់：

ផលរំខានរួមមាន កម្រិតបាសនៅក្នុងឈាមកើនឡើង កម្រិតសូដ្យូមក្នុងឈាមកើនឡើង កម្រិតប៉ូតាស្យូមក្នុងឈាមថយចុះ កន្ត្រាក់សាច់ដុំ ស្ពឹកបបូរមាត់ ក្ដៅខ្លួនឬត្រជាក់ខ្លួន ចង់ក្អួត អាការៈខ្វះឈាម ជីពចរដើរយឺត។ល។

ករណីថ្នាំលេប ថ្នាំខ្ពុរ និង ថ្នាំស្រូបតាមមាត់：

ផលរំខានរួមមាន ហើមពោះ អាស៊ីតក្នុងក្រពះកើនឡើងវិញនៅពេលឈប់ប្រើឱសថនេះ ហើម រោគសញ្ញានៃការកើនឡើងកម្រិតបាសនៅក្នុងឈាម(Alkalosis)(ដកដង្ហើមរាក់ៗ សាច់ដុំកន្ត្រាក់ឬងាយប្រតិកម្ម) ។ល។

ករណីថ្នាំលេប ថ្នាំខ្ពុរ និង ថ្នាំស្រូបតាមមាត់：

・ឱសថHexamine - អាចធ្វើអោយប្រសិទ្ធិភាពនៃឱសថHexamineថយចុះ។ ដូច្នេះ ហាមប្រើរួមគ្នា។

ឱសថខាងក្រោម អាចប្រើរួមជាមួយនឹងឱសថនេះបាន ប៉ុន្តែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះផលរំខានដែលអាចកើតមាន។

・ទឹកដោះគោក្នុងបរិមាណច្រើន, ឱសថជាតិកាល់ស្យូម - អាចធ្វើអោយកើតមានរោគសញ្ញា Milk-alkalisyndrome។ ប្រសិនបើកើតឡើង ត្រូវបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ឱសថSodium bicarbonate។

ករណីថ្នាំលេប ថ្នាំខ្ពុរ និង ថ្នាំស្រូបតាមមាត់：

・ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះឬស្ត្រីដែលអាចនឹងកំពុងមានផ្ទៃពោះ គួរប្រើឱសថនេះក្នុងករណីចាំបាច់តែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះអាចធ្វើអោយកើតមានអាការៈហើមឬកើនទម្ងន់ដោយសារការកើនឡើងនៃសារធាតុសូដ្យូមក្នុងខ្លួន។

ករណីថ្នាំចាក់：

・ឱសថនេះមានជាតិបាស ដូច្នេះ ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ននៅពេលត្រូវលាយជាមួយឱសថផ្សេងទៀត ជាពិសេសឱសថដែលមានផ្ទុកអ៊ីយ៉ុងកាល់ស្យូម។

ករណីថ្នាំលេប ថ្នាំខ្ពុរ និង ថ្នាំស្រូបតាមមាត់：

・ការប្រើប្រាស់ឱសថនេះអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើលទ្ធផលនៃការពិនិត្យវេជ្ជសាស្ត្រមួយចំនួន។

・ការបរិភោគទឹកដោះគោក្នុងបរិមាណច្រើនឬឱសថជាតិកាល់ស្យូម អាចធ្វើអោយកើតមានរោគសញ្ញានៃការកើនឡើងខ្ពស់នៃកម្រិតកាល់ស្យូមក្នុងឈាម ជាដើម។

ករណីថ្នាំចាក់：

ឱសថនេះនឹងផ្ដល់ជាអ៊ីយ៉ុងប៊ីកាបូណាត(HCO3－) ដើម្បីបំពេញកម្រិតអ៊ីយ៉ុងនេះនៅក្នុងឈាម ហើយធ្វើអោយកម្រិតបាសនៅក្នុងឈាមនិងទឹកនោមមានការកើនឡើង។

- ប្រសិនបើឈាមមានកម្រិតអាស៊ីតកើនឡើង វាអាចបង្កជាបញ្ហាផ្សេងៗ ព្រោះឈាមត្រូវការកម្រិតpHដែលមានតុល្យភាពដើម្បីដំណើរការប្រតិកម្មផ្សេងៗនៅក្នុងរាងកាយ។

- នៅពេលទឹកនោមមានជាតិបាស(pHកើនឡើង) សារធាតុឱសថមួយចំនួននឹងមិនត្រូវបានស្រូបចូលវិញតាមតម្រងនោមនោះទេ ដូច្នេះ ឱសថនេះមានប្រសិទ្ធិភាពជម្រុញការបញ្ចេញសារធាតុឱសថទាំងនេះពីក្នុងរាងកាយ នៅពេលរាងកាយកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពពុល។

- អាការៈកន្ទាលត្រអាកលក្ខណៈស្រួចស្រាវអាចកើតឡើងដោយសារឈាមមានកម្រិតអាស៊ីតកើនឡើងខ្ពស់។

- ឱសថនេះមានប្រសិទ្ធិភាពពង្រីកសរសៃឈាមនៃត្រចៀកខាងក្នុងដើម្បីបំបាត់អាការៈក្អួតចង្អោរឬវិលមុខជាដើម។

ករណីថ្នាំលេប ថ្នាំខ្ពុរ និង ថ្នាំស្រូបតាមមាត់：

ឱសថនេះមានសកម្មភាពធ្វើអោយរាងកាយទាំងមូលមានលក្ខណៈបាស ដោយ៖

- ពេលចូលទៅក្នុងក្រពះ វានឹងបន្សាបជាតិអាស៊ីតក្នុងក្រពះ។

- ពេលចូលដល់ប្រព័ន្ធតម្រងនោម វាធ្វើអោយpHរបស់ទឹកនោមមានលក្ខណៈបាស មានប្រសិទ្ធិភាពក្នុងការជម្រុញការបញ្ចេញចោលនៃអាស៊ីតអ៊ុយរិច ដើម្បីបង្ការកុំអោយកើតមានក្រួសពីបណ្ដុំនៃអាស៊ីតអ៊ុយរិច។

- ពេលលាយទៅជាសូលុយស្យុងប្រើសម្រាប់ខ្ពុរឬស្រូបចូលតាមមាត់ វាមានប្រសិទ្ធិភាពរំលាយសារធាតុខាប់ ដើម្បីបន្ធូរអាការៈផ្សេងៗនៃជំងឺផ្ដាសាយ។