ZENBAR Tablet

គុណភាពព្យាបាល៖

- ជំងឺបាក់ទឹកចិត្តខ្លាំង

- ជំងឺថប់អារម្មណ៍ទូទៅ

- អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមឈឺចាប់សរសៃប្រសាទបរិមណ្ឌល

- ឈឺសាច់ដុំ

- ការឈឺចាប់សាច់ដុំ និងគ្រោងឆ្អឹងរ៉ាំរ៉ៃ

កម្រិត និងរបៀបប្រើ៖

- វិបត្តិធ្លាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ៖ លេប 40-60ម.ក្រ/ថ្ងៃនៅពេលចាប់ផ្តើម (លេប 1ដង ឬចែកជា 12ម៉ោងម្តងសម្រាប់ 1សប្តាហ៍ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺត្រូវកែតម្រូវកម្រិតប្រើ)។ ការវាស់កម្រិតប្រើកើនឡើង 30ម.ក្រ/ថ្ងៃ រយៈពេលលើស 1សប្តាហ៍ដែលអាចទប់ទល់បាន។ កម្រិតថ្នាំត្រូវលេប 60ម.ក្រ មិនអាចលើស 120ម.ក្រ/ថ្ងៃ។

- ឈឺចាប់ដោយទឹកនោមផ្អែម៖ លេប 60ម.ក្រ/ថ្ងៃនៅពេលចាប់ផ្តើមត្រូវបន្ថយកម្រិតប្រើប្រសិនបើពាក់ព័ន្ធជាមួយភាពមិនអាចទ្រទ្រង់បាន។ កម្រិតថ្នាំត្រូវលេប 60ម.ក្រ មិនអាចលើស 60ម.ក្រ/ថ្ងៃ។​

- វិបត្តិផ្លូវចិត្ត៖ លេប 60ម.ក្រ/ថ្ងៃនៅពេលចាប់ផ្តើម (លេប 1ដង ឬចែកជា 12ម៉ោងម្តងសម្រាប់ 1សប្តាហ៍ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺត្រូវកែតម្រូវកម្រិតប្រើ)។ អាចបង្កើន 30ម.ក្រ/ថ្ងៃ រយៈពេលលើស 1សប្តាហ៍ដែលអាចទ្រទ្រង់បាន។ កម្រិតថ្នាំត្រូវលេប 60ម.ក្រ មិនអាចលើស 120ម.ក្រ/ថ្ងៃ។

- ឈឺសាច់ដុំ៖ លេប 30ម.ក្រថ្ងៃនៅពេលចាប់ផ្តើម ក្នុងរយៈពេល 1សប្តាហ៍អនុញ្ញាតិឱ្យកែតម្រូវកម្រិតប្រើ។ កម្រិតត្រូវលេប 30ម.ក្រ/ថ្ងៃ មិនអាចលើស 60ម.ក្រ/ថ្ងៃ។

- ការឈឺចាប់ឆ្អឹង និងសាច់ដុំរ៉ាំរ៉ៃ៖ ការព្យាបាលការឈឺចាប់ឆ្អឹង និងសាច់ដុំរ៉ាំរ៉ៃដែលរួមមានការព្រួយបារម្ភពីការរលាកសន្លាក់ឆ្អឹង និងការរលាកឆ្អឹងខ្នងផ្នែកខាងក្រោមរ៉ាំរ៉ៃត្រូវចាប់ផ្តើមលេប30ម.ក្រ/ថ្ងៃសម្រាប់រយៈពេល 1សប្តាហ៍។ កម្រិតត្រូវលេប 60ម.ក្រ/ថ្ងៃមិនអាចលើស 60ម.ក្រ/ថ្ងៃ។

- ការប្រែប្រួលកម្រិតប្រើ៖ អ្នកខ្សោយតម្រិតនោមធ្ងន់ធ្ងរ CrCl <30ml/min ជំងឺតម្រងនោមតំណាក់កាលចុងក្រោយ៖ អាចប្រើបានបើគ្មានវិបត្តិថ្លើម។ មិនអាចប្រើបានដោយសារគ្រោះថ្នាក់ដល់ថ្លើម។

- ការពិចារណាកម្រិតប្រើ៖ កម្រិតប្រើចាប់ពី 60ម.ក្រ/ថ្ងៃឡើងមិនបានបង្ហាញពីគុណប្រយោជន៍បន្ថែមឡើយ។

- ការធ្លាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ និងការព្រួយបារម្ភទូទៅ៖ ហេតុការណ៍ស្រួចស្រាវតែងកើតឡើងជាច្រើនខែនៅពេលព្យាបាល។

- ការឈឺចាប់បណ្តាលពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម៖ ប្រសិទ្ធភាពលើស 12សប្តាហ៍មិនត្រូវបានសិក្សាប្រសិនបើវិបត្តិទឹកនោមផ្អែមដោយសារជំងឺតម្រងនោមត្រូវចាប់ប្រើកម្រិតទាបដោយបង្កើនបន្តិចម្តងៗ។

- ឈឺសាច់ដុំ៖ ប្រសិទ្ធភាពចាប់ពី 12សប្តាហ៍មិនត្រូវបានសិក្សា ការព្យាបាលបន្តផ្អែកលើការទទួលបានពីអ្នកជំងឺ។

- ការឈឺចាប់សាច់ដុំរ៉ាំរ៉ៃ៖ ប្រសិទ្ធភាពចាប់ពី 13សប្តាហ៍មិនត្រូវបានសិក្សា។

- អ្នកខ្សោយតម្រងនោម៖ ហាមប្រើចំពោះអ្នកខ្សោយតម្រងនោម។

- អ្នកខ្សោយថ្លើម៖ ហាមប្រើចំពោះអ្នកមានជំងឺថ្លើមរ៉ាំរ៉ៃ ឬគ្រិនថ្លើម។

- កម្រិតប្រើសម្រាប់មនុស្សចាស់៖ មិនមានការកែតម្រូវកម្រិតប្រើចំពោះមនុស្សចាស់។ ដូចឱសថដទៃទៀតដែរ ត្រូវហាត់ប្រាណនៅពេលព្យាបាលចំពោះមនុស្សចាស់។

- ការព្យាបាលស្ត្រីមានផ្ទៃពោះនៅត្រីមាសទី៣៖ គ្រូពេទ្យត្រូវពិចារណាពីគ្រោះថ្នាក់ និងផលប្រយោជន៍នៃការព្យាបាល។

- កម្រិតប្រើសម្រាប់ស្ត្រីបំបៅដោះកូន៖ ដោយសុវត្ថិភាពរបស់ Duloxetine ចំពោះទារកមិនបានដឹងច្បាស់។ គ្រូពេទ្យត្រូវពិចារណាពីផលប្រយោជន៍នៃការព្យាបាល និងគ្រោះថ្នាក់ចំពោះទារក។

- ប្រសិនបើផលប្រយោជន៍ចំពោះអ្នកជំងឺខ្ពស់ជាងគ្រោះថ្នាក់ចំពោះទារក កម្រិតប្រើមិនត្រូវកែតម្រូវឡើយ។

- ការបញ្ឈប់ប្រើ៖ ត្រូវបញ្ឈប់ដោយការបន្ថយកម្រិតប្រើបន្ថិចម្តងៗ។

- Zenbar ហាមប្រើចំពោះអ្នកជំងឺហាងមានប្រតិកម្មទៅនឹងសមាសធាតុផ្សំណាមួយនៃឱសថ។

- Monoamine Oxidase Inhibitors ការប្រើស្របគ្នាចំពោះអ្នកជំងឺកំពុងប្រើ Monoamine Oxidase Inhibitors ត្រូវបានហាមឃាត់។

- អ្នកជំងឺមានទឹកដក់ក្នុងភ្នែក៖ ក្នុងការសាកល្បងគ្លីនិក Duloxetine បណ្តាលឱ្យកើនឡើងគ្រោះថ្នាក់ដោយរីកប្រស្រីភ្នែកដូច្នេះហាមប្រើចំពោះអ្នកមិនបានត្រួតពិនិត្យជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក។

- អ្នកខ្សោយតម្រងនោម៖ ហាមប្រើចំពោះអ្នកខ្សោយតម្រងនោម។

- អ្នកខ្សោយថ្លើម៖ ហាមប្រើចំពោះអ្នកមានជំងឺថ្លើមរ៉ាំរ៉ៃ ឬគ្រិនថ្លើម។

Pregnancy Category C៖ ក្នុងការសិក្សាការបន្តពូជចំពោះសត្វ Duloxetine បានបង្ហាញពីផលប៉ះពាល់ដល់ការវិវឌ្ឍន៍នៃទារកក្នុងផ្ទៃ និងក្រោយពេលសម្រាល។

* ការមានផ្ទៃពោះ និងការសម្រាល៖ ប្រសិទ្ធភាពចំពោះការមានផ្ទៃពោះ និងសម្រាលមិនបានដឹង។ Duloxetine ប្រើចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ និងនៅពេលសម្រាលតែក្នុងករណីមានផលប្រយោជន៍ដល់អ្នកជំងឺជាងការបង្កគ្រោះថ្នាក់។

* ស្ត្រីបំបៅដោះកូន៖ Duloxetine បញ្ចេញទៅក្នុងទឹកដោះម្តាយ។ ការប៉ាន់ស្មានពីកម្រិតប្រចាំថ្ងៃលើកុមារគិតជា mg/kg ប្រហែល 0.14% នៃកម្រិតប្រើលើម្តាយ។

ទូទៅ៖

- អ្នកជំងឺពុលថ្លើម៖ Duloxetine បង្កើនគ្រោះថ្នាក់ដោយវាបណ្តាលឱ្យឡើង Transaminase ក្នុងឈាម។

- ប្រសិទ្ធភាពលើសម្ពាធឈាម៖ ក្នុងការសិក្សាគ្លីនិក ការព្យាបាលដោយ Duloxetine បណ្តាលឱ្យកើនឡើងសម្ពាធឈាម។ ត្រូវវាស់សម្ពាធឈាមនៅពេលចាប់ផ្តើមព្យាបាល និងនៅពេលកំពុងព្យាបាល។

- អ្នកជំងឺកន្ត្រាក់៖ Duloxetine មិនត្រូវបានវាយតម្លៃចំពោះអ្នកជំងឺដែលមានវិបត្តិនៃការកន្រ្តាក់ឡើយ និងអ្នកជំងឺទាំងនោះត្រូវដកចេញពីការសិក្សាគ្លីនិក។