MEDOCLOR 250 Capsule

គុណភាពព្យាបាល
Medoclor ជាឱសថព្យាបាលជំងឺឆ្លងដែលបង្កដោយមេរោគកបជាមួយឱសថនេះ៖
- ជំងឺអំបៅអំបែក
- ជំងឺឆ្លងផ្លូវដង្ហើមរួមមាន រលាកសួត រលាកទងសួត សភាពធ្ងន់ធ្ងរទៅៗនៃការរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ រលាកបំពង់ក រលាកអាមីដាល់ និង ជាផ្នែកមួយនៃការគ្រប់គ្រងរលាកឆ្អឹងរូងច្រមុះ (ដោយប្រើជាមួយវិធានការផ្សេងទៀត)។
- ជំងឺឆ្លងលើស្បែក និងជាលិកាទន់
- ជំងឺឆ្លងផ្លូវនោម រួមមាន រលាកប្លោកនោម និងរលាក nephron មានខ្ទុះ រួមទាំងជំងឺឆ្លងបង្ហួរនោមស្រួចស្រាវ និងរ៉ាំរ៉ៃ។
កំរិតនិងរបៀបប្រើ
- មនុស្សពេញវ័យ៖ លេបម្ដង 250ម.ក្រ រាល់8ម៉ោងម្ដង ប៉ុន្តែក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរ ឬជំងឺឆ្លងដោយសារមេរោគមិនសូវកបជាមួយឱសថនេះ កម្រិតប្រើអាចត្រូវបង្កើនដល់ 500ម.ក្រ រាល់8ម៉ោងម្ដង។ កម្រិតប្រើសរុបប្រចាំថ្ងៃមិនត្រូវលើស4ក្រាមទេ។
- មនុស្សចាស់៖ ការកែកម្រិតប្រើមិនចាំបាច់ទេ។
- អ្នកជំងឺតម្រងនោម៖ ការកែកម្រិតប្រើចំពោះអ្នកជំងឺតម្រងនោមមធ្យមទៅធ្ងន់ធ្ងរមិនចាំបាច់ទេ។
- អ្នកជំងឺលាងឈាម៖ half-life ក្នុងសេរ៉ូមថយចុះប្រហែល 25% - 30%។

Treatment of the following bacterial infections:

-Otitis media

-Respiratory tract infections, including pneumonia, bronchitis, exaceration of chronic bronchitis, pharyngitis and tonsillitis and as part of the management of sinusitis

-Skin and other soft tissue infections

-Urinary tract infections, including cystitis and pyelonephritis, in both chronic and acute urinary tract infections

Adults: 250mg every eight hours. It may be increased to 500mg administered every eight hours. The total daily dosage should not exceed 4g.

For elderly, haemodialysis, and children, please refer to package insert.

ហាមប្រើចំពោះ អ្នកងាយមានប្រតិកម្មជាមួយ cephalosporin។

Hypersensitivity to cephalosporins

ផលរំខានខ្លះៗ
- ប្រព័ន្ធប្រសាទកណ្ដាល៖ កើតមានដោយកម្រ។ រំជើបរំជួល ភាន់ភាំង ធេងធោង មុខងារសាច់ដុំកើនខ្លាំង រវើរវាយ សាច់ដុំកន្ត្រាក់ខ្លាំង អត់ងងុយដេក មួរម៉ៅ និងងងុយដេក។
- ប្រព័ន្ធក្រពះពោះវៀន៖ រាកមានការរាយការណ៍ញឹកញាប់បំផុត ប៉ុន្តែ មានសភាពធ្ងន់ធ្ងរដោយកម្រដែលតម្រូវចាំបាច់ក្នុងការឈប់ប្រើឱសថ។ ចង្អោរ និងក្អួតត្រូវបានគេរាយការណ៍។ រលាកពោះវៀន ត្រូវបានគេរាយការណ៍ដោយកម្រ។
- ប្រព័ន្ធផ្លូវភេទនិងទឹកម៉ូត៖ រមាស់ប្រដាប់ភេទនារី រលាកទ្វារមាស និងជំងឺcandidaផ្លូវភេទនារី។
- ប្រព័ន្ធឈាម៖ ការធ្វើតេស្ត coombe's វិជ្ជមានក្លែងក្លាយ eosinophilកើនឡើងក្នុងឈាម មានរបាយការណ៍ប្លាកែតថយចុះដោយកម្រ។ ចំនួន lymphocyte ថយចុះបណ្ដោះអាសន្ន ចំនួនកោសិកាឈាមសថយចុះ ខ្វះឈាមក្រហមដោយសារបែកគ្រាប់ឈាម ខ្វះឈាមក្រហមដោយសារជំងឺខួរឆ្អឹងក្រហម ចំនួនកោសិកាgranulocyteថយចុះ ចំនួនneutrophilថយចុះ។
- ប្រព័ន្ធថ្លើម៖ alkaline phosphatases, alkaline transferase (AST) និង (ALT) ត្រូវបានគេរាយការណ៍មានការកើនឡើងតិចតួច។ ការរលាកថ្លើមបណ្ដោះអាសន្ន និងការកើតលឿងដោយសារស្ទះទឹកប្រម៉ាត់ត្រូវបានគេរាយការណ៍ដោយកម្រ។
- ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ៖ ប្រតិកម្មអាល្លែកហ្ស៊ីសម្គាល់ដោយមានពងខ្ទុះស្បែក រមាស់ កន្ទាលត្រអាក ពេលបញ្ឈប់ការព្យាបាល បញ្ហាទាំងនេះបាត់ទៅវិញ។ ក្រហមស្បែក កន្ទួលក្រហម និងរោគសញ្ញាស្បែកផ្សេងទៀតដោយមានអមជាមួយការរលាកសន្លាក់ និងឈឺសន្លាក់ បញ្ហាទាំង2នេះអាចមានឬគ្មាគ្រុនសម្គាល់ដោយមានរោគសញ្ញាស្រដៀងប្រតិកម្មអាល្លែកហ្ស៊ីត្រូវបានគេរាយការណ៍។ មានរបាយការណ៍មិនសូវញឹកញាប់ពីជំងឺប្រព័ន្ធទឹករងៃ និងមានប្រូតេអ៊ីនក្នុងទឹកនោម។ គ្មានបញ្ហាស្មុគស្មាញក្នុងចរន្តឈាម និងគ មានសំណល់រោគ។ ម្ដងម្កាល រោគសញ្ញាតែមួយគត់អាចកើតមាន ប៉ុន្តែ មិនតំណាងអោយរោគសញ្ញាស្រដៀងប្រតិកម្មអាល្លែកហ្ស៊ី។ រោគសញ្ញាស្រដៀងប្រតិកម្មអាល្លែកហ្ស៊ីគឺកើតមានដោយសារប្រតិកម្មអាល្លែកហ្ស៊ី ហើយកើតមាននៅពេលកំពុងព្យាបាល និងបន្ទាប់ពីព្យាបាលលើកទី2ដោយ cefaclor។ ប្រតិកម្មបែបនេះត្រូវបានគេរាយការណ៍ញឹកញាប់លើកុមារជាងលើមនុស្សពេញវ័យ។ រោគសញ្ញាកើតមាន2-3ថ្ងៃ បន្ទាប់ពីការព្យាបាល និងជាទូទៅបាត់ទៅវិញបន្ទាប់ពីឈប់ព្យាបាល2-3ថ្ងៃ។ ឱសថ antihistamins and corticosteroids ទំនងជាជំរុញដំណោះស្រាយរោគសញ្ញានេះ។ គ្មានសំណល់រោគធ្ងន់ធ្ងរត្រូវបានគេរាយការណ៍ទេ។ មានរបាយការណ៍ដោយកម្រពីករណីក្រហមស្បែកខ្លាំង (រោគសញ្ញា Steven-Johnson)ពុលរលួយស្បែក anaphylaxis។ anaphylaxis អាចកើតមានញឹកញាប់ជាងលើអ្នកជំងឺធ្លាប់មានប្រតិកម្មអាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយ penicillin។ anaphylactoids អាចមានរោគសញ្ញាតែមួយគត់រួមមាន ហើមសរសៃក្រោមស្បែក អស់កម្លាំង ហើម(មុខនិងអវៈយវៈ) ពិបាកដកដង្ហើម ស្ពឹក ខ្យល់គរ និងការរីកសរសៃឈាម។ រោគសញ្ញាប្រតិកម្មអាល្លែកហ្ស៊ីអាចកើតមាន3ទៅ4ខែ។
- ប្រព័ន្ធតម្រងនោម៖ ការវិភាគទឹកនោមខុសធម្មតា។ មានអាស៊ីដអ៊ុយរិកកើនបន្តិចក្នុងឈាម ឬ serum creatinine។ រលាក nephron ដែលអាចជាវិញបានកើតមានដោយកម្រ។

Diarrhea, dizziness, insomnia, nausea and vomiting, vaginitis

អន្តរកម្មឱសថ
- Probenecid រាំងខ្ទប់ការបញ្ចេញចោលតាមទឹកនោមនៃ cefaclor។
- Warfarin: ការប្រើដំណាលគ្នាបណ្ដាលអោយមានការរាយការណ៍ដោយកម្រពីការកើនឡើង prothrombin time ដោយមានឬគ្មានការហូរឈាម។ ត្រូវតាមដានជាប្រចាំ prothrombin time ដោយកែតម្រូវកំរិតប្រើរបស់ Warfarin បើចាំបាច់។

Probenecid, warfarin,

・គ្មានភស្តុតាងនៃការថយចុះនូវសមត្ថភាពមានកូន ឬការប៉ះពាល់ទារកក្នុងផ្ទៃត្រូវបានគេជួបប្រទះទេពេលសិក្សាលើសត្វ។ គ្មានការសិក្សាល្អត្រឹមត្រូវលើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះទេ។ ប្រុងប្រយ័ត្នពេលប្រើលើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ។
・Cefaclor ជ្រាបចូលក្នុងទឹកដោះម្ដាយបរិមាណតិចតួច បន្ទាប់ពីលេប 500ម.ក្រ តែម្ដងគត់។ កម្រិតប្រើជាមធ្យមប្រហែល 0.2មីក្រូក្រាម/ម.ល ឬតិចជាង ត្រូវបានគេរកឃើញរហូតដល់5ម៉ោងក្រោយមក។ បរិមាណតិចតួចត្រូវបានគេរកឃើញនៅរយៈ1ម៉ោង។ ដោយសារផលរំខានលើទារកបំបៅដោះមិនត្រូវបានគេដឹង ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នពេលប្រើលើស្ត្រីបំបៅដោះកូន។

No adequate studies

ការប្រុងប្រយ័ត្ន៖
- ជាការសំខាន់ត្រូវខិតខំដើម្បីកំណត់ថាតើអ្នកជំងឺធ្លាប់អាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយ Cefaclor cephalosporin Penicillin ឬជាមួយឱសថផ្សេង មុនពេលចាប់ផ្ដើមព្យាបាល។ ដោយសារមានករណីប្រតិកម្មឆ្លងរួមមាន ប្រតិកម្ម anaphylaxis អាចកើតមានជាមួយអង់ទីប៊ីយ៉ូទិច beta-lactam ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នពេលប្រើ Cefaclor ចំពោះអ្នកជំងឺមានប្រតិកម្មជាមួយ Penicillin។
- បើសិនអ្នកជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយ Cefaclor ត្រូវតែបញ្ឈប់ ហើយព្យាបាលដោយឱសថមិនមែន cephalo-sporin ត្រូវធ្វើអោយបានត្រឹមត្រូវ។
- ការរលាកពោះវៀនធំត្រូវបានរាយការណ៍ជាមួយអង់ទីប៊ីយ៉ូទិកដែលមានប្រសិទ្ធភាព (Spectre) ធំទូលាយរួមមាន Macrolides, Penicillin ពាក់កណ្ដាលសំយោគ និង cephalosporin។ ដូច្នេះ ចាំបាច់ត្រូវពិចារណធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើអ្នកជំងឺដែលរាកដោយសារការប្រើអង់ទីប៊ីយ៉ូទិក។ ការរលាកពោះវៀនអាចមានលំដាប់ពីស្រាលទៅគំរាមជីវិត។ ករណីស្រាលអាចឆ្លើយតបទៅនឹងការបញ្ឈប់ប្រើឱសថតែ1មុខប៉ុណ្ណោះ។ ចំពោះករណីមធ្យមទៅធ្ងន់ធ្ងរ ត្រូវចាត់វិធានការព្យាបាលអោយបានសមស្រប។
- ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នពេលប្រើ Cefaclor លើអ្នកជំងឺមានមុខងារតំរងនោមខ្សោយធ្ងន់ធ្ងរ។ ពីព្រោះ half-life របស់ Cefaclor គឺ2.3-2.8ម៉ោង (បើប្រៀបធៀប0.6-0.9ម៉ោង ចំពោះមនុស្សធម្មតា) ការកែតម្រូវកម្រិតប្រើចំពោះអ្នកជំងឺមានមុខងារតម្រងនោមខ្សោយមធ្យមទៅធ្ងន់ធ្ងរជាទូទៅមិនចាំបាច់ទេ។ ការសិក្សាគ្លីនិកជាមួយ Cefaclor ក្នុងករណីជំងឺនេះមានតិចតួច ដូច្នេះ ការតាមដានលក្ខណៈគ្លីនិក និងតេស្តមន្ទីរពិសោធន៍ត្រូវតែធ្វើ។ ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នពេលប្រើអង់ទីប៊ីយ៉ូទិកដែលមានប្រសិទ្ធភាព (Spectre) ធំទូលាយរួមមាន Cefaclor លើអ្នកជំងឺដែលធ្លាប់មានបញ្ហាក្រពះពោះវៀនជាពិសេសរលាកពោះវៀនធំ។
- ការរីកលូតលាស់មេរោគដែលស៊ាំជាមួយឱសថនេះអាចកើតមានពេលប្រើ Cefaclor រយៈពេលយូរ។ ត្រូវចាត់វិធានការព្យាបាលអោយបានសមស្របពេលមានការឆ្លងរោគបន្ថែម។
- ការធ្វើតេស្តមន្ទីពិសោធន៍
・ការធ្វើតេស្ត Coomb: វិជ្ជមានត្រូវបានគេរាយការណ៍ពេលព្យាបាលដោយអង់ទីប៊ីយ៉ូទិក cephalosporin។ ក្នុងការសិក្សាប្រព័ន្ធឈាម ឬនីតិវិធីបញ្ចូលឈាមក្រូស្មាច់ ពេលធ្វើតេស្ត anti-globulin ត្រូវបានគេធ្វើដោយផ្នែកតូច ឬការធ្វើតេស្ត Coomb លើទារកទើបនឹងកើតដែលម្ដាយពួកគេបានប្រើអង់ទីប៊ីយ៉ូទិក cephalosporin មុនពេលសម្រាលកូន វាត្រូវទទួលស្គាល់ថាការធ្វើតេស្ត Coomb វិជ្ជមានអាចដោយសារឱសថ។
・ការរកជាតិ glucose ក្នុងទឹកនោម: លទ្ធផលវិជ្ជមានក្លែងក្លាយចំពោះជាតិ glucose ក្នុងទឹកនោមអាចកើតពេលធ្វើតេស្តដោយប្រើទង់ដែងស៊ុលផាត ប្រតិកម្មBenedict's ឬ សូលុយស្យុងFehling's។

It is important that efforts are made to determine if the patient has had previous hypersensitivity reactions to cefaclor, cephalosporins, penicillins or other drugs before starting treatment. Due to the fact that cross hypersensitivity, including anaphylactic reactions, can occur with beta lactam antibiotics, caution should be exercised in administering cefaclor to penicillin sensitive patients.

Should the patient prove allergic cefaclor, cefaclor should be withdrawn and an appropriate non cephalosporin therapy instituted.

Pseudomembranous colitis has been reported with virtually all broad-spectrum antibiotics, including macrolides, semi-synthetic penicillins and cephalosporins. It is important, therefore, to consider its diagnosis in patients who develop diarrhoea in association with the use of antibiotics. Such colitis may range in severity from mild to life-threatening. Mild cases usually respond to drug discontinuance alone. In moderate to severe cases, appropriate measures should be taken.

Caution should be exercised in administering cefaclor in severe renal impairment. Since the half-life of cefaclor in anuric patients is 2.3 -2.8 hours (compared to 0.6-0.9 hours in normal subjects), dosage adjustments for patients with moderate or severe renal impairment are not usually required. Clinical experience with cefaclor under such conditions is limited; therefore, careful clinical observation and laboratory studies should be made.

Caution should be exercised in administering broad spectrum antibiotics such as cefaclor to patients with a history of gastro-intestinal disease, especially colitis.

Overgrowth of non susceptible organisms may occur with prolonged administration of cefaclor. Appropriate measures should be taken if any such superinfection occurs.