Venlafaxine hydrochloride

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺឬអាការៈបាក់ទឹកចិត្ត (Depression)។

ថ្នាំលេប：

＜ប្រភេទរយៈពេលសកម្មភាពវែង (SR)＞

មនុស្សពេញវ័យ：ចាប់ផ្ដើមលេបពីកម្រិត1ថ្ងៃ1ដង37.5mg រយៈពេល1សប្ដាហ៍។ បន្ទាប់ពីនោះ លេបក្នុងកម្រិត1ថ្ងៃ1ដង75mg។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា ប៉ុន្តែ កម្រិតអតិបរមាប្រើក្នុង1ថ្ងៃគឺ225mg ហើយត្រូវទុកគម្លាតយ៉ាងហោចណាស់1សប្ដាហ៍រវាងការបង្កើនកម្រិតប្រើប្រាស់ម្ដងៗ និង ត្រូវបង្កើនម្ដង75mg/ថ្ងៃ។

・អ្នកដែលធ្លាប់កើតមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ។

・អ្នកដែលកំពុងប្រើប្រាស់ឬស្ថិតក្នុងអំឡុងពេល2សប្ដាហ៍បន្ទាប់ពីបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ឱសថប្រភេទMonoamine oxidase inhibitors (Selegiline hydrochloride, Rasagiline mesilate)។

・អ្នកដែលមានបញ្ហាថ្លើមធ្ងន់ធ្ងរ (Child-Pugh ប្រភេទC)។

・អ្នកដែលមានបញ្ហាតម្រងនោមធ្ងន់ធ្ងរ(GFRក្រោម15 mL/min)ឬអ្នកជំងឺដែលកំពុងទទួលការព្យាបាលដោយលាងឈាម។

ផលរំខានរួមមាន ចង់ក្អួត មិនស្រួលក្នុងពោះ ហើមពោះ ទល់លាមក វិលមុខ ស្ងួតក្នុងមាត់ ឈឺក្បាល ។ល។

ខាងក្រោមជាផលរំខានធ្ងន់ធ្ងរនៃឱសថនេះ ដូច្នេះ ប្រសិនបើមានអាការៈខាងក្រោម សូមរួសរាន់ទទួលការព្យាបាលពីវេជ្ជបណ្ឌិតជាបន្ទាន់។

- អារម្មណ៍មិនស្ងប់ វង្វេងវង្វាន់ បែកញើស (បណ្ដុំរោគសញ្ញាសេរ៉ូតូនីន(Serotonin syndrome))

- ក្ដៅខ្លួនភ្លាមៗ ពិបាកលេប រឹងសាច់ដុំ នៅស្ងៀមមិននិយាយស្ដី(Syndrome malin)

- សាច់ដុំកន្ត្រាក់

- ពិបាកដកដង្ហើម ដកដង្ហើមលឺៗ រោគសញ្ញានៃការហើមប៉ោងនៅស្រទាប់ក្រោមនៃស្បែក(Angioedema) (រោគប្រតិកម្មធ្ងន់ធ្ងរ)

- ក្ដៅខ្លួន ក្អកស្ងួត ពិបាកដកដង្ហើម (ជំងឺសួតប្រភេទInterstitial lung disease)

- សាច់ដុំកន្ត្រាក់ កើនទម្ងន់ភ្លាមៗដោយមិនមានអាការៈហើម បាត់បង់ស្មារតី (SIADH)

- ក្ដៅខ្លួនខ្លាំង ពងទឹកលើស្បែក រលាត់ភ្នាសនៅភ្នែកឬមាត់ (ជំងឺនៃបណ្តុំរោគសញ្ញាលើស្បែកភ្នាសនិងភ្នែក(Muco-cutaneo-ocular syndrome ឬ StevensJohnson syndrome)

- ឈឺសាច់ដុំដៃនិងជើង ស្ពឹករឹង ទឹកនោមមានពណ៌ក្រហមត្នោត ( ជំងឺរលាយសាច់ដុំ(Rhabdomyolysis))

- ឈឺក្បាល ដង្ហក់ ឈាមច្រមុះ អារម្មណ៍មិននឹងនរ (វិបត្តិនៃការកើនឡើងសម្ពាធឈាមខ្ពស់(Hypertensive crisis))។

・ឱសថប្រភេទMonoamine oxidase inhibitors ((Selegiline hydrochloride) - អាចធ្វើអោយកើតមានអាការៈបែកញើស នៅមិនស្ងៀម សាច់ដុំកន្ត្រាក់ពេញខ្លួន ក្ដៅខ្លួន បាត់បង់ស្មារតី ជាដើម។ ដូច្នេះ ហាមប្រើរួមគ្នា ដោយគួរទុកគម្លាតពីគ្នាយ៉ាងហោចណាស់14ថ្ងៃ ក្នុងករណីប្រើឱសថVenlafaxineចំពោះអ្នកជំងឺដែលបានទទួលឱសថប្រភេទMonoamine oxidase inhibitors។

ឱសថខាងក្រោម អាចប្រើរួមជាមួយនឹងឱសថនេះបាន ប៉ុន្តែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះផលរំខានដែលអាចកើតមាន។

・គ្រឿងស្រវឹង - អាចបង្កើនសកម្មភាពឱសថព្យាបាលជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត។

・ឱសថMethylthioninium chloride hydrate - អាចធ្វើអោយកើតមានបណ្ដុំរោគសញ្ញាសេរ៉ូតូនីន(Serotonin syndrome)។

・ឱសថដែលមានសកម្មភាពភ្ញោចសេរ៉ូតូនីន (ឱសថLithium carbonate, ឱសថប្រភេទSNRIនិងSSRI, ឱសថTramadol hydrochloride, ឱសថប្រភេទTriptan (Sumatriptan ជាដើម), ឱសថដែលមានផ្ទុកL-Tryptophan, ឱសថLinezolid, អាហារបំប៉នដែលមានផ្ទុកសារធាតុSt.John’ s Wort, ) - អាចធ្វើអោយសកម្មភាពនៃសេរ៉ូតូនីនកើនឡើង បង្កជាបណ្ដុំរោគសញ្ញាសេរ៉ូតូនីន ជាដើម។

・ឱសថAdrenaline, ឱសថNoradrenaline - អាចធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់សរសៃឈាមបេះដូង ដូចជា សម្ពាធឈាមកើនឡើងខ្ពស់ ជាដើម។

・ឱសថដែលធ្វើអោយងាយហូរឈាម (ឱសថបំបាត់ការឈឺចាប់ប្រភេទNSAIDs រួមទាំងAspirin, ឱសថWarfarin) - អាចធ្វើអោយអាការៈហូរឈាមងាយកើតឡើង។

・ឱសថHaloperidol - អាចធ្វើអោយកំហាប់ក្នុងឈាមនៃHaloperidolកើនឡើង។

・ឱសថImipramine - អាចធ្វើអោយកំហាប់ក្នុងឈាមនៃសារធាតុសកម្មរបស់Imipramineកើនឡើង។

・ឱសថCimetidine - អាចធ្វើអោយកំហាប់ក្នុងឈាមនៃVenlafaxineកើនឡើង។

・ឱសថដែលមានសកម្មភាពទប់ស្កាត់អង់ស៊ីមCYP3A4 (Ketoconazole, Erythromycin, Ritonavir ជាដើម) - អាចធ្វើអោយកំហាប់ក្នុងឈាមនៃVenlafaxineកើនឡើង។

・ឱសថMetoprolol - អាចធ្វើអោយកំហាប់ក្នុងឈាមនៃMetoprolol កើនឡើង និង ប្រសិទ្ធិភាពបញ្ចុះសម្ពាធឈាមថយចុះ។

・ឱសថIndinavir - អាចធ្វើអោយកំហាប់ក្នុងឈាមនៃIndinavirកើនឡើង។

・ឱសថRisperidone - អាចធ្វើអោយកំហាប់ក្នុងឈាមនៃRisperidoneកើនឡើង។

・ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះឬស្ត្រីដែលអាចនឹងកំពុងមានផ្ទៃពោះ គួរប្រើឱសថនេះក្នុងករណីចាំបាច់តែប៉ុណ្ណោះ។

・ស្ត្រីបំបៅដោះកូន មិនគួរប្រើប្រាស់ឱសថនេះទេ ព្រោះសារធាតុឱសថអាចជ្រៀតចូលក្នុងទឹកដោះម្តាយ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើឱសថនេះ ស្ត្រីគួរផ្អាកការបំបៅបណ្តោះអាសន្នក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ។

・នៅក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ អាចធ្វើអោយកើតមានអាការៈដូចជា ងងុយគេង វិលមុខ ជាដើម ដូច្នេះ គួរចៀសវាងការបើកបររថយន្តឬបញ្ជាម៉ាស៊ីនដែលមានគ្រោះថ្នាក់។

・គ្រឿងស្រវឹងអាចធ្វើអោយសកម្មភាពឬផលរំខានរបស់ឱសថកើនឡើង ដូច្នេះ គួរចៀសវាងការពិសាគ្រឿងស្រវឹងនៅក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ។

ឱសថនេះមានសកម្មភាពទប់ស្កាត់ការស្រូបសារធាតុន័រអាដ្រេណាលីន(Noradrenaline) និង សារធាតុសេរ៉ូតូនីន(Serotonin)ដែលបញ្ចេញទៅក្នុងស៊ីណាប់(Synapse ដែលជាចន្លោះរវាងកោសិកាសរសៃប្រសាទ)ចូលទៅក្នុងកោសិកាសរសៃប្រសាទវិញ ធ្វើអោយបរិមាណសារធាតុប្រភេទម៉ូណូអាមីនទាំងនេះកើនឡើងនៅក្នុងស៊ីណាប់។