Vasopressin

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងបម្រើបម្រាស់ដូចខាងក្រោម៖

- ព្យាបាលជំងឹនោមច្រើនខុសប្រក្រតី(Diabetes insipidus)ដោយសារបញ្ហាក្រពេញPituitary

- ប្រើនៅក្នុងការវិនិច្ឆ័យរវាងជំងឹនោមច្រើនខុសប្រក្រតី(Diabetes insipidus)ដោយសារបញ្ហាក្រពេញPituitaryឬដោយសារបញ្ហាតម្រងនោម

- បំបាត់ខ្យល់ក្នុងពោះវៀន (បំបាត់អាការៈសម្លេងក្នុងពោះវៀន(Bloating) ប្រើនៅមុនពេលអនុវត្តការថតថង់ទឹកប្រមាត់ ប្រើនៅមុនពេលអនុវត្តការថតផ្នែកRenal pelvisនៃតម្រងនោម)

- ព្យាបាលជាបន្ទាន់ចំពោះអាការៈហូរឈាមដោយសារបែកសរសៃឈាមប៉ោងនៅបំពង់អាហារ(Esophageal varix)។

ថ្នាំចាក់：

・ករណីប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឹនោមច្រើនខុសប្រក្រតី(Diabetes insipidus)ដោយសារបញ្ហាក្រពេញPituitary:

មនុស្សពេញវ័យ ប្រើក្នុងកម្រិត1ដង 2～10ខ្នាត ដោយចាក់ក្រោមស្បែកឬក្នុងសាច់ដុំ 1ថ្ងៃ2～3ដង ទៅតាមការចាំបាច់។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

・ករណីប្រើនៅក្នុងការវិនិច្ឆ័យរវាងជំងឹនោមច្រើនខុសប្រក្រតី(Diabetes insipidus)ដោយសារបញ្ហាក្រពេញPituitaryឬដោយសារបញ្ហាតម្រងនោម:

មនុស្សពេញវ័យ ប្រើក្នុងកម្រិត5～10ខ្នាត ដោយចាក់ក្រោមស្បែកឬក្នុងសាច់ដុំ ឬក៏ ប្រើក្នុងកម្រិត0.1ខ្នាត ដោយចាក់ក្នុងសរសៃវ៉ែន។ បន្ទាប់ពីនោះ ប្រសិនបើបរិមាណទឹកនោមថយចុះច្រើន ហើយUrine specific gravityមានកម្រិតកើនឡើងដល់ឬលើសពី1.010 នោះគេអាចវិនិច្ឆ័យថាជាជំងឹនោមច្រើនខុសប្រក្រតី(Diabetes insipidus)ដែលប្រតិកម្មទៅនឹងVasopressin។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

・ករណីប្រើនៅក្នុងការបំបាត់ខ្យល់ក្នុងពោះវៀន (បំបាត់អាការៈសម្លេងក្នុងពោះវៀន(Bloating) ប្រើនៅមុនពេលអនុវត្តការថតថង់ទឹកប្រមាត់ ប្រើនៅមុនពេលអនុវត្តការថតផ្នែកRenal pelvisនៃតម្រងនោម):

មនុស្សពេញវ័យ ប្រើក្នុងកម្រិត5～10ខ្នាត ដោយចាក់ក្រោមស្បែកឬក្នុងសាច់ដុំ។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

・ករណីប្រើនៅក្នងការព្យាបាលជាបន្ទាន់ចំពោះអាការៈហូរឈាមដោយសារបែកសរសៃឈាមប៉ោងនៅបំពង់អាហារ(Esophageal varix):

មនុស្សពេញវ័យ ប្រើក្នុងកម្រិត 20 ខ្នាត ដោយលាយនៅក្នុងសូលុយស្យុងគ្លុយកូស5%ជាដើមចំណុះ100～200mL រួចចាក់បញ្ចូលក្នុងសរសៃវ៉ែនក្នុងល្បឿន 0.1～0.4 ខ្នាត/នាទី។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

・អ្នកដែលធ្លាប់កើតមានរោគប្រតិកម្មឬអាការៈប្រតិកម្មអាណាហ្វីឡាក់ស៊ីស(Anaphylaxis) ជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ។

・អ្នកដែលមានជំងឺទាក់ទងនឹងការប្រែជារឹងនៃសរសៃអាកទែបេះដូង (ជំងឺស្ទះសរសៃឈាមបេះដូង(Myocardial infarction) ជំងឺត្បៀតសរសៃឈាមបេះដូង(Angina pectoris) ជាដើម)។

・អ្នកដែលមានជំងឺអាចកើតគ្រោះថ្នាក់នៅពេលដែលជាតិទឹកក្នុងរាងកាយប្រមូលផ្ដុំច្រើននៅក្រៅកោសិកាភ្លាមៗ (ជំងឺខ្សោយមុខងារបេះដូង(Heart failure) ជំងឺហឺត(Asthma) ជំងឺសម្ពាធឈាមកើនឡើងខ្ពស់នៅពេលមានផ្ទៃពោះ(Pregnancy-induced hypertension) ជំងឺប្រកាំង(Migraine) ជំងឺប្រកាច់(Epilepsy) ជាដើម)។

・អ្នកជំងឺរលាកតម្រងនោមរ៉ាំរ៉ៃ ដែលមានការប្រមូលផ្ដុំច្រើននៃសារធាតុនីត្រូជេន(Nitrogen)នៅក្នុងឈាម។