Streptomycin sulfate

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺបណ្តាលមកពីបាក់តេរី ដូចជា ជំងឺរលាកភ្នាសខាងក្នុងនៃបេះដូងដោយសារមេរោគ(Infective endocarditis)(ករណីប្រើរួមជាមួយឱសថBenzylpenicillinឬឱសថAmpicillinប៉ុណ្ណោះ) ជំងឺប៉ែស(Plague) ជំងឺទន្សាយព្រៃ(Rabbit feverឬTularemia) ជំងឺរបេងសួតនិងរបេងផ្សេងទៀត ជំងឺឆ្លងបាក់តេរីម៉ៃកូមិនមែនរបេង(Nontuberculous mycobacterial infection)រួមទាំងជំងឺMAC(Mycobacterium avium complex) ជំងឺវីល(Weil’s disease) ។

ថ្នាំចាក់：

・ករណីជំងឺរបេង：

ប្រើ1ថ្ងៃ1g ចាក់ក្នុងសាច់ដុំ។ ប្រើ1សប្ដាហ៍2～3ថ្ងៃ ឬ ប្រើរាល់ថ្ងៃសម្រាប់រយៈពេល1～3ខែដំបូង រួចប្ដូរទៅប្រើ1សប្ដាហ៍2ថ្ងៃវិញបន្ទាប់ពីនោះ។ ចំពោះមនុស្សចាស់អាយុចាប់ពី60ឆ្នាំឡើងទៅ ប្រើ1ដង0.5～0.75g។ ចំពោះកុមារឬមនុស្សដែលមានទម្ងន់ស្រាលខ្លាំង គួរបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់អោយបានសមស្រប។ ជាទូទៅ ឱសថនេះត្រូវប្រើរួមជាមួយឱសថព្យាបាលជំងឺរបេងផ្សេងទៀត។

・ករណីជំងឺឆ្លងបាក់តេរីម៉ៃកូមិនមែនរបេង(Nontuberculous mycobacterial infection)រួមទាំងជំងឺMAC(Mycobacterium avium complex)：

ប្រើ1ដង0.75～1g, 1សប្ដាហ៍2ដងឬ1សប្ដាហ៍3ដង ចាក់ក្នុងសាច់ដុំ។ អាចបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុ ទម្ងន់ និងរោគសញ្ញា។

・ករណីជំងឺផ្សេងទៀតក្រៅពីជំងឺខាងលើ：

ប្រើ1ថ្ងៃ1～2g បែងចែកជា1～2ដងក្នុង1ថ្ងៃ ចាក់ក្នុងសាច់ដុំ។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

របៀបលាយ：លាយ1gនៅក្នុងទឹកសម្រាប់លាយថ្នាំចាក់ឬសេរ៉ូមប្រៃបរិមាណ3～5mL។ ប្រើភ្លាមៗក្រោយលាយ។

・ អ្នកដែលមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ ឬឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទAminoglycosideឬឱសថប្រឆាំងមេរោគBacitracin។

ជាគោលការណ៍ អ្នកជំងឺដូចខាងក្រោមនេះមិនគួរប្រើឱសថនេះទេ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើ ត្រូវតាមដានផលរំខានឱសថអោយបានដិតដល់។

・សាម៉ីខ្លួនឬអ្នកដែលគ្រួសារធ្លាប់មានបញ្ហាត្រចៀកធ្ងន់ដោយសារការប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទAminoglycosideឬដោយសារមូលហេតុផ្សេងទៀត។

ផលរំខានរួមមាន មុខងារតម្រងនោមចុះថយ ក្តៅខ្លួន ឡើងកន្ទួលក្រហម ។ល។

ខាងក្រោមជាផលរំខានធ្ងន់ធ្ងរនៃឱសថនេះ ដូច្នេះ ប្រសិនបើមានអាការៈខាងក្រោម សូមរួសរាន់ទទួលការព្យាបាលពីវេជ្ជបណ្ឌិតជាបន្ទាន់។

- វិលមុខ ហ៊ឹងត្រចៀក ត្រចៀកធ្ងន់ (ប្រព័ន្ធប្រសាទទី8មានបញ្ហា)

- ហើម បរិមាណទឹកនោមថយចុះ ឈឺក្បាល (បញ្ហាតម្រងនោមធ្ងន់ធ្ងរ)

- ចង្វាក់បេះដូងលោតញាប់ បែកញើសទាំងត្រជាក់ កន្ទាលត្រអាក(រោគប្រតិកម្មធ្ងន់ធ្ងរ)

- ស្បែកឡើងក្រហមនិងរលាត់ ក្តៅខ្លួន ភ្នែកក្រហម (ជំងឺនៃបណ្តុំរោគសញ្ញាលើស្បែកភ្នាសនិងភ្នែក(Muco-cutaneo-ocular syndrome) ជំងឺស្លាប់កោសិកាស្បែក(TEN)) ជាដើម)

- ក្តៅខ្លួន ក្អកស្ងួត ពិបាកដកដង្ហើម (រលាកសួតប្រភេទInterstitial pneumonia)។

ឱសថខាងក្រោម អាចប្រើរួមជាមួយនឹងឱសថនេះបាន ប៉ុន្តែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះផលរំខានដែលអាចកើតមាន។

・ថ្នាំប្រើជំនួសឈាមដែលមានផលរំខានប៉ះពាល់ដល់តម្រងនោម：

Dextran, Hydroxyethyl starch ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមកើតឡើងនិងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ថ្នាំបញ្ចុះទឹកនោមប្រភេទLoop (Loop diuretic)：

Ethacrynic acid, Furosemide, Azosemide ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមនិងត្រចៀកកើតឡើងឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ថ្នាំដែលមានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់តម្រងនោមឬប្រព័ន្ធត្រចៀក： Vancomycin hydrochloride, Enviomycin sulfate ថ្នាំប្រឆាំងជំងឺមហារីកដែលមានផ្ទុកជាតិប្លាទីនរួមមានCisplatin, Nedaplatin, Carboplatin ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមនិងត្រចៀកកើតឡើងឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ថ្នាំស្ពឹកឬសណ្តំ ថ្នាំបន្ធូរការកន្ត្រាក់របស់សាច់ដុំ：

Tubocurarine, Pancuronium bromide, Vecuronium bromide, Tolperisone hydrochloride, Botulinum toxin A - អាចប៉ះពាល់ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងដំណកដង្ហើម(នៅពេលកើតឡើង គួរបន្សាបការពុលដោយប្រើ：Cholinesterase inhibitor, Calcium)

・ឱសថAmphotericin B, Cyclosporin ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមកើតឡើងឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ គួរប្រើឱសថនេះក្នុងករណីចាំបាច់តែប៉ុណ្ណោះ។

・ស្ត្រីបំបៅដោះកូន មិនគួរប្រើប្រាស់ឱសថនេះទេ ព្រោះសារធាតុឱសថអាចជ្រៀតចូលក្នុងទឹកដោះម្តាយ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើឱសថនេះ ស្ត្រីគួរផ្អាកការបំបៅបណ្តោះអាសន្នក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ។

ជាឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទអាមីណូគ្លីកូស៊ីដ(Aminoglycoside antibiotic) ដោយមានប្រសិទ្ធិភាពបង្អាក់សកម្មភាពបង្កើតប្រូតេអ៊ីនរបស់បាក់តេរី ធ្វើអោយបាក់តេរីមិនអាចរស់ឬកើនចំនួនបាន។