Ketotifen fumarate

ករណីថ្នាំលេប：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺហឺត(Bronchial asthma) ជំងឺរលាកច្រមុះដោយសាររោគប្រតិកម្ម កន្ទាលត្រអាក ជំងឺស្បែកដែលមានកន្ទួលក្រហមឬរលាក ជំងឺរមាស់ស្បែក។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺរលាកភ្នែកដោយសាររោគប្រតិកម្ម(Allergic conjunctivitis)។

ករណីថ្នាំបាញ់ក្នុងច្រមុះ：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺរលាកច្រមុះដោយសាររោគប្រតិកម្ម(Allergic rhinitis)។

ករណីថ្នាំលេប ទម្រង់ជាថ្នាំគ្រាប់：

មនុស្សពេញវ័យ：លេប1ដង1mg, 1ថ្ងៃ2ដង ក្រោយអាហារពេលព្រឹកនិងមុនពេលចូលគេង។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

ករណីថ្នាំលេបទម្រង់ជាថ្នាំម្សៅ(0.1%)：

កុមារ：ពិសារ1ថ្ងៃ0.06mg/kg (ថ្នាំម្សៅត្រូវនឹង0.06g/kg) បែងចែកជា2ដងក្នុង1ថ្ងៃ ក្រោយអាហារពេលព្រឹកនិងមុនពេលចូលគេង។ ជាទូទៅ គឺ៖

- កុមារអាយុ6ខែ～ក្រោម3ឆ្នាំ：ពិសារ1ថ្ងៃ0.8mg (ថ្នាំម្សៅត្រូវនឹង0.8g) បែងចែកជា2ដងក្នុង1ថ្ងៃ។

- កុមារអាយុ3ឆ្នាំ～ក្រោម7ឆ្នាំ：ពិសារ1ថ្ងៃ1.2mg (ថ្នាំម្សៅត្រូវនឹង1.2g) បែងចែកជា2ដងក្នុង1ថ្ងៃ។

- កុមារអាយុ7ឆ្នាំឡើងទៅ：ពិសារ1ថ្ងៃ2.0mg (ថ្នាំម្សៅត្រូវនឹង2.0g) បែងចែកជា2ដងក្នុង1ថ្ងៃ។

ករណីថ្នាំលេប ទម្រង់ជាថ្នាំទឹក(0.02%)：

កុមារ：1ថ្ងៃ0.06mg/kg (ថ្នាំទឹកត្រូវនឹង0.3mL/kg) បែងចែកជា2ដងក្នុង1ថ្ងៃ ក្រោយអាហារពេលព្រឹកនិងមុនពេលចូលគេង។ ជាទូទៅ គឺ៖

- កុមារអាយុ6ខែ～ក្រោម3ឆ្នាំ：ពិសារ1ថ្ងៃ0.8mg (ថ្នាំទឹកត្រូវនឹង4mL) បែងចែកជា2ដងក្នុង1ថ្ងៃ។

- កុមារអាយុ3ឆ្នាំ～ក្រោម7ឆ្នាំ：ពិសារ1ថ្ងៃ1.2mg (ថ្នាំទឹកត្រូវនឹង6mL) បែងចែកជា2ដងក្នុង1ថ្ងៃ។

- កុមារអាយុ7ឆ្នាំឡើងទៅ：ពិសារ1ថ្ងៃ2.0mg (ថ្នាំទឹកត្រូវនឹង10mL) បែងចែកជា2ដងក្នុង1ថ្ងៃ។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក(0.05%)：

បន្តក់ក្នុងភ្នែក1ដង1～2តំណក់ 1ថ្ងៃ4ដង (ពេលព្រឹក ពេលថ្ងៃ ពេលល្ងាច និង មុនពេលចូលគេង)។

ករណីថ្នាំបាញ់ក្នុងច្រមុះ(0.05%)：

ប្រើឧបករណ៍ដែលភ្ជាប់មកជាមួយឱសថនេះ ដើម្បីបាញ់ក្នុងរន្ធច្រមុះនីមួយៗ 1ដង1ចុច (សារធាតុKetotifen 0.05mg) 1ថ្ងៃ4ដង (ពេលព្រឹក ពេលថ្ងៃ ពេលល្ងាច និង មុនពេលចូលគេង)។

ករណីថ្នាំលេប：

・អ្នកដែលធ្លាប់កើតមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ។

・អ្នកដែលកំពុងឬធ្លាប់មានជំងឺប្រកាច់។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក：

・អ្នកដែលធ្លាប់កើតមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ។

ករណីថ្នាំលេប：

ផលរំខានរួមមាន ងងុយគេង អស់កម្លាំង ស្ងួតក ចង់ក្អួត ឡើងកន្ទួលក្រហម កន្ទាលត្រអាក ហើម អាការៈស្រដៀងរលាកប្លោកនោម(នោមញឹក នោមឈឺ ទឹកនោមមានលាយឈាម)។ល។

ប្រសិនបមានអាការៈខាងក្រោម សូមរួសរាន់ទទួលការព្យាបាលពីវេជ្ជបណ្ឌិតជាបន្ទាន់។

- សាច់ដុំកន្ត្រាក់ (ជំងឺប្រកាច់)

- ពិបាកផ្ដោតអារម្មណ៍ នៅមិនសុខ គេងមិនលក់ អារម្មណ៍មិនស្ងប់ (ប៉ះពាល់ផ្នែកស្មារតី)

- បាត់បង់ចំណង់អាហារ អស់កម្លាំង ភ្នែកនិងស្បែកប្រែពណ៌លឿង (មុខងារថ្លើមចុះខ្សោយ ខាន់លឿង)។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក：

ផលរំខានរួមមាន ក្រហាយ រលាកត្របកភ្នែក ងងុយគេង ។ល។

ករណីថ្នាំបាញ់ក្នុងច្រមុះ：

ផលរំខានរួមមាន ក្រហាយ ស្ងួតច្រមុះ ងងុយគេង ។ល។

ករណីថ្នាំលេប：

ឱសថខាងក្រោម អាចប្រើរួមជាមួយនឹងឱសថនេះបាន ប៉ុន្តែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះផលរំខានដែលអាចកើតមាន។

・ឱសថដែលទប់ស្កាត់សកម្មភាពប្រព័ន្ធប្រសាទ(ថ្នាំរំងាប់អារម្មណ៍ ថ្នាំងងុយគេង ជាដើម), ឱសថប្រឆាំងសារធាតុហ៊ីស្តាមីន(Antihistamine), គ្រឿងស្រវឹង - អាចធ្វើអោយកើតមានផលរំខានដូចជាងងុយគេង ស្មារតីធ្លាក់ចុះ។ល។

ករណីថ្នាំលេប：

・ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះឬស្ត្រីដែលអាចនឹងកំពុងមានផ្ទៃពោះ គួរប្រើឱសថនេះក្នុងករណីចាំបាច់តែប៉ុណ្ណោះ។

・ស្ត្រីបំបៅដោះកូន មិនគួរប្រើប្រាស់ឱសថនេះទេ ព្រោះសារធាតុឱសថអាចជ្រៀតចូលក្នុងទឹកដោះម្តាយ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើឱសថនេះ ស្ត្រីគួរផ្អាកការបំបៅបណ្តោះអាសន្នក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក：

・ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះឬស្ត្រីដែលអាចនឹងកំពុងមានផ្ទៃពោះ គួរប្រើឱសថនេះក្នុងករណីចាំបាច់តែប៉ុណ្ណោះ។

ករណីថ្នាំបាញ់ក្នុងច្រមុះ：

・ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះឬស្ត្រីដែលអាចនឹងកំពុងមានផ្ទៃពោះ គួរប្រើឱសថនេះក្នុងករណីចាំបាច់តែប៉ុណ្ណោះ។

・ស្ត្រីបំបៅដោះកូន មិនគួរប្រើប្រាស់ឱសថនេះទេ ព្រោះសារធាតុឱសថអាចជ្រៀតចូលក្នុងទឹកដោះម្តាយ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើឱសថនេះ ស្ត្រីគួរផ្អាកការបំបៅបណ្តោះអាសន្នក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ។

ករណីថ្នាំលេប：

・ឱសថនេះអាចផ្ដល់ផលរំខានដូចជាងងុយគេង ដូច្នេះ គួរចៀសវាងការបើកបរឬការបញ្ជាម៉ាស៊ីនដែលមានគ្រោះថ្នាក់ ក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ។ ជាពិសេស គួរចៀសវាងពិសាគ្រឿងស្រវឹង។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក：

・ករណីកំពុងប្រើកញ្ចក់ភ្នែកសិប្បនិម្មិត(Contact lens) គួរដោះចេញនៅមុនពេលបន្តក់ថ្នាំនេះ និង គួរទុករយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់15នាទីមុនពាក់កញ្ចក់ភ្នែកឡើងវិញ។

ករណីថ្នាំបាញ់ក្នុងច្រមុះ：

・ឱសថនេះអាចផ្ដល់ផលរំខានដូចជាងងុយគេង ដូច្នេះ គួរចៀសវាងការបើកបរឬការបញ្ជាម៉ាស៊ីនដែលមានគ្រោះថ្នាក់ ក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ។

ឱសថនេះមានប្រសិទ្ធិភាពទប់ស្កាត់ការបញ្ចេញChemical mediatorsដែលជាសារធាតុដែលត្រូវបានបញ្ចេញនៅពេលកើតមានរោគប្រតិកម្មដើម្បីបង្កជាអាការៈផ្សេងៗ។ Chemical mediators រួមមាន សារធាតុហ៊ីស្តាមីន(Histamine) សារធាតុPAF ជាដើម។ ម្យ៉ាងទៀត ឱសថនេះក៏មានប្រសិទ្ធិភាពបង្អាក់ដំណើរការនៃការភ្ជាប់សារធាតុហ៊ីស្តាមីនទៅនឹងគ្រឿងទទួលរបស់វា(H1 receptor)។