Kanamycin monosulfate

ករណីថ្នាំចាក់：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺបណ្តាលមកពីបាក់តេរី ដូចជា ជំងឺឆ្លងនៅស្រទាប់លើនៃស្បែក ជំងឺឆ្លងនៅស្រទាប់ជ្រៅនៃស្បែក ជំងឺរលាកកូនកណ្ដុរនិងសរសៃទឹករងៃ ជំងឺឆ្លងមេរោគបណ្ដាលមកពីរបួសក្រៅឬការរលាកភ្លើងឬការវះកាត់ ជំងឺរលាកក្រពេញទឹកដោះ ជំងឺរលាកខួរឆ្អឹង ជំងឺរលាកក្រពេញអាមីដាល់(រួមទាំង ជំងឺរលាកទងសួតស្រួចស្រាវ ជំងឺរលាកសួត ជំងឺឆ្លងមេរោគដោយសារជំងឺផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ ជំងឺរលាកប្លោកនោម ជំងឺរលាកតម្រងនោមប្រភេទPyelonephritis ជំងឺប្រម៉េះ(Gonorrhea) ជំងឺរលាកដៃស្បូននិងក្រពេញអូវែរ(Adnexitis) ជំងឺរលាកផ្នែកកណ្ដាលនៃត្រចៀក(Otitis media) ជំងឺក្អកមាន់(Whooping cough ឬ Pertussis) ជំងឺរបេងសួតនិងរបេងផ្សេងទៀត។

ករណីថ្នាំលេប (ថ្នាំគ្រាប់និងថ្នាំទឹក5%)：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺរលាកពោះវៀនដោយសារបាក់តេរី។

ករណីថ្នាំចាក់：

・ករណីជំងឺរបេង：

មនុស្សពេញវ័យ：ប្រើ1ថ្ងៃ2g បែងចែកជា2ដងក្នុង1ថ្ងៃ ពេលព្រឹកនិងពេលល្ងាច ចាក់ក្នុងសាច់ដុំ 1សប្ដាហ៍2ថ្ងៃ។ ឬ ប្រើ1ថ្ងៃ1g 1សប្ដាហ៍3ថ្ងៃ។ ចំពោះមនុស្សចាស់អាយុចាប់ពី60ឆ្នាំឡើងទៅ ប្រើ1ដង0.5～0.75g។ ចំពោះកុមារឬមនុស្សដែលមានទម្ងន់ស្រាលខ្លាំង គួរបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់អោយបានសមស្រប។ ជាទូទៅ ឱសថនេះត្រូវប្រើរួមជាមួយឱសថព្យាបាលជំងឺរបេងប្រភេទផ្សេងទៀត។

・ករណីជំងឺឆ្លងផ្សេងទៀត：

- មនុស្សពេញវ័យ：ប្រើ1ថ្ងៃ1～2g ដោយបែងចែកជា1～2ដងក្នុង1ថ្ងៃ ចាក់ក្នុងសាច់ដុំ។

- កុមារ：ប្រើ1ថ្ងៃ30～50mg/kg បែងចែកជា1～2ដងក្នុង1ថ្ងៃ ចាក់ក្នុងសាច់ដុំ។

ករណីថ្នាំលេប (ថ្នាំគ្រាប់និងថ្នាំទឹក5%)：

- មនុស្សពេញវ័យ：លេប1ថ្ងៃ2～4g បែងចែកជា4ដងក្នុង1ថ្ងៃ។

- កុមារ：លេប1ថ្ងៃ50～100mg/kg (ថ្នាំទឹក5%ត្រូវនឹង1～2mL/kg) បែងចែកជា4ដងក្នុង1ថ្ងៃ។ ជាទូទៅ កម្រិតប្រើប្រាស់ថ្នាំទឹក5%សម្រាប់កុមារ គឺ៖

+កុមារទម្ងន់4kg：1ថ្ងៃ200～400mg បែងចែកជា4ដងក្នុង1ថ្ងៃ ត្រូវនឹង1ដង1～2mL។

+កុមារទម្ងន់8kg：1ថ្ងៃ400～800mg បែងចែកជា4ដងក្នុង1ថ្ងៃ ត្រូវនឹង1ដង2～4mL។

+កុមារទម្ងន់10kg：1ថ្ងៃ500～1000mg បែងចែកជា4ដងក្នុង1ថ្ងៃ ត្រូវនឹង1ដង2.5～5mL។

+កុមារទម្ងន់20kg：1ថ្ងៃ1000～2000mg បែងចែកជា4ដងក្នុង1ថ្ងៃ ត្រូវនឹង1ដង5～10mL។

ករណីថ្នាំចាក់：

・អ្នកដែលមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ ឬឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទAminoglycosideឬឱសថប្រឆាំងមេរោគBacitracin។

ជាគោលការណ៍ អ្នកជំងឺដូចខាងក្រោមនេះមិនគួរប្រើឱសថនេះទេ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើ ត្រូវតាមដានផលរំខានឱសថអោយបានដិតដល់។

・សាម៉ីខ្លួនឬអ្នកដែលគ្រួសារធ្លាប់មានបញ្ហាត្រចៀកធ្ងន់ដោយសារការប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទAminoglycosideឬដោយសារមូលហេតុផ្សេងទៀត។

ករណីថ្នាំលេប (ថ្នាំគ្រាប់និងថ្នាំទឹក5%)：

・អ្នកដែលមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ ឬឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទAminoglycosideឬឱសថប្រឆាំងមេរោគBacitracin។

ផលរំខានរួមមាន ឈឺចុកនិងរឹងនៅកន្លែងចាក់ថ្នាំ ឡើងកន្តួលក្រហម បញ្ហាត្រចៀក បញ្ហាតម្រងនោម។ល។

ខាងក្រោមជាផលរំខានធ្ងន់ធ្ងរនៃឱសថនេះ ដូច្នេះ ប្រសិនបើមានអាការៈខាងក្រោម សូមរួសរាន់ទទួលការព្យាបាលពីវេជ្ជបណ្ឌិតជាបន្ទាន់។

- វិលមុខ ហ៊ឹងត្រចៀក ត្រចៀកធ្ងន់ (ប្រព័ន្ធប្រសាទទី8មានបញ្ហា)

- ហើម បរិមាណទឹកនោមថយចុះ ឈឺក្បាល (បញ្ហាតម្រងនោម)

- ចង្វាក់បេះដូងលោតញាប់ ពិបាកក្នុងទ្រូង ពិបាកដកដង្ហើម(រោគប្រតិកម្មធ្ងន់ធ្ងរ)

ឱសថខាងក្រោម អាចប្រើរួមជាមួយនឹងឱសថនេះបាន ប៉ុន្តែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះផលរំខានដែលអាចកើតមាន។

・ថ្នាំប្រើជំនួសឈាមដែលមានផលរំខានប៉ះពាល់ដល់តម្រងនោម：

Dextran, Hydroxyethyl starch ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមកើតឡើងនិងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ថ្នាំបញ្ចុះទឹកនោមប្រភេទLoop (Loop diuretic)：

Ethacrynic acid, Furosemide, Azosemide ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមនិងត្រចៀកកើតឡើងឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ថ្នាំដែលមានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់តម្រងនោមឬប្រព័ន្ធត្រចៀក： Vancomycin hydrochloride, Enviomycin sulfate ថ្នាំប្រឆាំងជំងឺមហារីកដែលមានផ្ទុកជាតិប្លាទីនរួមមានCisplatin, Nedaplatin, Carboplatin ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមនិងត្រចៀកកើតឡើងឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ថ្នាំស្ពឹកឬសណ្តំ ថ្នាំបន្ធូរការកន្ត្រាក់របស់សាច់ដុំ：

Tubocurarine, Pancuronium bromide, Vecuronium bromide, Tolperisone hydrochloride, Botulinum toxin A - អាចប៉ះពាល់ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងដំណកដង្ហើម(នៅពេលកើតឡើង គួរបន្សាបការពុលដោយប្រើ：Cholinesterase inhibitor, Calcium)

・ឱសថAmphotericin B, Cyclosporin ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមកើតឡើងឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ គួរប្រើឱសថនេះក្នុងករណីចាំបាច់តែប៉ុណ្ណោះ។(មានការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថាការប្រើឱសថនេះធ្វើអោយទារកកើតមកមានបញ្ហាប្រព័ន្ធប្រសាទទី8)

・ស្ត្រីបំបៅដោះកូន មិនគួរប្រើប្រាស់ឱសថនេះទេ ព្រោះសារធាតុឱសថអាចជ្រៀតចូលក្នុងទឹកដោះម្តាយ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើឱសថនេះ ស្ត្រីគួរផ្អាកការបំបៅបណ្តោះអាសន្នក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ។

・ថ្នាំដែលត្រូវចាក់តាមសាច់ដុំត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំណុចដូចខាងក្រោម៖

- មិនគួរចាក់នៅកន្លែងដដែលៗនោះទេ

- ត្រូវចៀសវាងកន្លែងដែលមានសរសៃប្រសាទច្រើនឆ្លងកាត់

- កន្លែងចាក់អាចក្លាយជាមានលក្ខណៈរឹង ដូច្នេះគួរច្របាច់បន្តិចៗនៅកន្លែងចាក់បន្ទាប់ពីពេលចាក់ថ្នាំរួចភ្លាម។

・ការប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងបាក់តេរី អាចបង្កជាអតុល្យភាពនៃបាក់តេរីនៅក្នុងពោះវៀន ធ្វើអោយកើតមានអាការៈរាករូស ។ល។

ជាឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទអាមីណូគ្លីកូស៊ីដ(Aminoglycoside antibiotic) ដោយមានប្រសិទ្ធិភាពបង្អាក់សកម្មភាពបង្កើតប្រូតេអ៊ីនរបស់បាក់តេរី ធ្វើអោយបាក់តេរីមិនអាចរស់ឬកើនចំនួនបាន។