Gentamicin sulfate

ករណីថ្នាំចាក់：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺបណ្តាលមកពីបាក់តេរី ដូចជា អាការៈប្រតិកម្មធ្ងន់ធ្ងរប្រឆាំងនឹងការឆ្លងមេរោគចូលក្នុងឈាម(Sepsis) ជំងឺឆ្លងបណ្តាលមកពីរបួសឬការរលាកឬការវះកាត់ ជំងឺរលាកសួត រលាកប្លោកនោម រលាកតម្រងនោមប្រភេទPyelonephritis ជំងឺរលាកស្រោមពោះ ជំងឺរលាកផ្នែកកណ្តាលនៃត្រចៀក។

ករណីថ្នាំលាប0.1%：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺបណ្តាលមកពីបាក់តេរី រួមមានដូចជា ជំងឺឆ្លងនៅស្រទាប់លើនៃស្បែក ជំងឺខ្ទុះលើស្បែករ៉ាំរ៉ៃ ជំងឺឆ្លងមេរោគបណ្ដាលមកពីរបួសរលាត់ឬដំបៅ។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក 0.3%：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺបណ្តាលមកពីបាក់តេរី ដូចជា រលាកត្របកភ្នែក រលាកថង់ទឹកភ្នែក រលាកក្រពេញខ្លាញ់នៅត្របកភ្នែក(Stye) រលាកផ្នែកសនៃភ្នែក(Conjunctivitis) រលាកកញ្ចក់ភ្នែក(Keratitis)(រួមទាំងជំងឺដំបៅកញ្ចក់ភ្នែក)។

ករណីថ្នាំចាក់：

-មនុស្សពេញវ័យ：ប្រើ1ថ្ងៃ3mg/kg បែងចែកជា3ដងក្នុង1ថ្ងៃ ចាក់ក្នុងសាច់ដុំឬព្យួរសេរ៉ូមតាមសរសៃវ៉ែន(រយៈពេល30នាទី～2ម៉ោង)។ កម្រិតអតិបរមាគឺ1ថ្ងៃ5mg/kg បែងចែកជា3～4ដងក្នុង1ថ្ងៃ។

-កុមារ：ប្រើ1ដង2.0～2.5mg/kg, 1ថ្ងៃ2～3ដង ចាក់ក្នុងសាច់ដុំឬព្យួរសេរ៉ូមតាមសរសៃវ៉ែន(រយៈពេល30នាទី～2ម៉ោង)។

ករណីថ្នាំលាប0.1%：

លាបដោយផ្ទាល់ ឬ លាបនៅលើស្បៃរួចបិទនៅលើរបួស 1ថ្ងៃ1ដងទៅច្រើនដង។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក 0.3%：

បន្តក់1ដង1～2តំណក់, 1ថ្ងៃ3～4ដង។

ករណីថ្នាំចាក់：

・អ្នកដែលមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ ឬឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទAminoglycosideឬឱសថBacitracin។

ជាគោលការណ៍ អ្នកជំងឺដូចខាងក្រោមនេះមិនគួរប្រើឱសថនេះទេ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើ ត្រូវតាមដានផលរំខានឱសថអោយបានដិតដល់។

・សាម៉ីខ្លួនឬអ្នកដែលគ្រួសារធ្លាប់មានបញ្ហាត្រចៀកធ្ងន់ដោយសារការប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទAminoglycosideឬដោយសារមូលហេតុផ្សេងទៀត។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក：

・អ្នកដែលមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ ឬឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទAminoglycosideឬឱសថBacitracin។

ករណីថ្នាំលាបលើស្បែក：

・អ្នកដែលមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ ឬ ឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទAminoglycoside ដូចជា ឱសថStreptomycin ឱសថKanamycin ឱសថGentamicin ឱសថFradiomycin ជាដើម ឬ ជាមួយឱសថBacitracin។

ករណីថ្នាំចាក់：

ផលរំខានរួមមាន ឡើងកន្តួលក្រហម មុខងារថ្លើមថយចុះ មុខងារតម្រងនោមថយចុះ(ខ្សត់ទឹកនោម) រមាស់ ក្តៅខ្លួន។ល។

ខាងក្រោមជាផលរំខានធ្ងន់ធ្ងរនៃឱសថនេះ ដូច្នេះ ប្រសិនបើមានអាការៈខាងក្រោម សូមរួសរាន់ទទួលការព្យាបាលពីវេជ្ជបណ្ឌិតជាបន្ទាន់។

- ស្បែកស្លេកពណ៌ស្វាយលាយខៀវ ពិបាកក្នុងទ្រូង ពិបាកដកដង្ហើម(រោគប្រតិកម្មធ្ងន់ធ្ងរ)

- បរិមាណទឹកនោមថយចុះ ស្ងួតក ហើម (បញ្ហាតម្រងនោម)

- វិលមុខ ហ៊ឹងត្រចៀក ត្រចៀកធ្ងន់ (ប្រព័ន្ធប្រសាទទី8មានបញ្ហា)

ករណីថ្នាំលាប：

ផលរំខានរួមមាន ឡើងកន្ទួលក្រហម រមាស់ ហើម ពងទឹកតូចៗ។ល។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក：

ផលរំខានរួមមាន រលាកភ្នែកលក្ខណៈប្រតិកម្ម រលាកត្របកភ្នែក រលាកស្បែក ។ល។

ករណីថ្នាំចាក់：

ឱសថខាងក្រោម អាចប្រើរួមជាមួយនឹងឱសថនេះបាន ប៉ុន្តែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះផលរំខានដែលអាចកើតមាន។

・ថ្នាំប្រើជំនួសឈាមដែលមានផលរំខានប៉ះពាល់ដល់តម្រងនោម：

Dextran, Hydroxyethyl starch ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមកើតឡើងនិងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ថ្នាំបញ្ចុះទឹកនោមប្រភេទLoop (Loop diuretic)：

Ethacrynic acid, Furosemide, Azosemide ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមនិងត្រចៀកកើតឡើងឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ថ្នាំដែលមានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់តម្រងនោមឬប្រព័ន្ធត្រចៀក： Vancomycin hydrochloride, Enviomycin sulfate ថ្នាំប្រឆាំងជំងឺមហារីកដែលមានផ្ទុកជាតិប្លាទីនរួមមានCisplatin, Nedaplatin, Carboplatin ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមនិងត្រចៀកកើតឡើងឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

・ថ្នាំស្ពឹកឬសណ្តំ ថ្នាំបន្ធូរការកន្ត្រាក់របស់សាច់ដុំ：

Tubocurarine, Pancuronium bromide, Vecuronium bromide, Tolperisone hydrochloride, Botulinum toxin A, Colistin sodium methanesulfonate - អាចប៉ះពាល់ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងដំណកដង្ហើម(នៅពេលកើតឡើង គួរបន្សាបការពុលដោយប្រើ：Cholinesterase inhibitor, Calcium)

・ឱសថAmphotericin B, Cyclosporin, Tacrolimus hydrate, Foscarnet sodium hydrate ជាដើម - អាចធ្វើអោយបញ្ហាតម្រងនោមកើតឡើងឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ

ករណីថ្នាំចាក់：

・ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ គួរប្រើឱសថនេះក្នុងករណីចាំបាច់តែប៉ុណ្ណោះ។(មានការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថាការប្រើឱសថនេះធ្វើអោយទារកកើតមកមានបញ្ហាប្រព័ន្ធប្រសាទទី8)

・ស្ត្រីបំបៅដោះកូន មិនគួរប្រើប្រាស់ឱសថនេះទេ ព្រោះសារធាតុឱសថអាចជ្រៀតចូលក្នុងទឹកដោះម្តាយ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើឱសថនេះ ស្ត្រីគួរផ្អាកការបំបៅបណ្តោះអាសន្នក្នុងអំឡុងពេលប្រើប្រាស់ឱសថនេះ។

ករណីថ្នាំបន្តក់ភ្នែក：

・ករណីប្រើជាមួយថ្នាំបន្តក់ភ្នែកផ្សេងទៀត គួរទុកគម្លាតរវាងគ្នារយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់5នាទី។

ជាឱសថប្រឆាំងបាក់តេរីប្រភេទអាមីណូគ្លីកូស៊ីដ(Aminoglycoside antibiotic) ដោយមានប្រសិទ្ធិភាពបង្អាក់សកម្មភាពបង្កើតប្រូតេអ៊ីនរបស់បាក់តេរី ធ្វើអោយបាក់តេរីមិនអាចរស់ឬកើនចំនួនបាន។