Doxapram hydrochloride hydrate

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលដូចខាងក្រោម ៖

- រោគសញ្ញានៃប្រព័ន្ធដំណកដង្ហើមចុះខ្សោយនិងអាការៈក្រដឹងខ្លួនរបស់អ្នកជំងឺ ក្រោយពេលប្រើឱសថសណ្ដំ ឬ នៅពេលពុលឱសថប្រភេទទប់ស្កាត់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទកណ្ដាល។

- ប្រើដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើស្ថានភាពមិនដកដង្ហើមរយៈពេលយូរ (Prolonged apnea)។

- ជំងឺសួតរ៉ាំរ៉ៃ ដែលមានរោគសញ្ញានៃកម្រិតកាបូនឌីអុកស៊ីតកើនឡើងខ្ពស់ក្នុងឈាម(Hypercapnia)លក្ខណៈស្រួចស្រាវ។

- អាការៈមិនដកដង្ហើមរបស់ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ខែ ឬ ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ទម្ងន់ (Apnea of prematurity) (ចំពោះករណីដែលការប្រើឱសថប្រភេទXanthineមិនមានប្រសិទ្ធិភាពគ្រប់គ្រាន់ប៉ុណ្ណោះ)។

ថ្នាំចាក់：

・ករណីប្រើចំពោះរោគសញ្ញានៃប្រព័ន្ធដំណកដង្ហើមចុះខ្សោយនិងអាការៈក្រដឹងខ្លួនរបស់អ្នកជំងឺ ក្រោយពេលប្រើឱសថសណ្ដំ:

ជាទូទៅ ប្រើក្នុងកម្រិត 0.5~1.0mg/kg ដោយចាក់តាមសរសៃវ៉ែនយឺតៗ។ អាចបន្តចាក់ក្នុងកម្រិតខាងលើរៀងរាល់5នាទីទៅតាមការចាំបាច់ ប៉ុន្តែ កម្រិតប្រើប្រាស់អតិរមាគឺសរុប 2.0mg/kg។ ករណីប្រើឱសថនេះក្នុងទម្រង់ជាការព្យួរសេរ៉ូមតាមសរសៃវ៉ែន ដំបូងបញ្ចូលក្នុងល្បឿនប្រហែល5mg/នាទី បន្ទាប់មកអាចសម្រួលល្បឿនបញ្ចូលឱសថទៅតាមស្ថានភាពរបស់អ្នកជំងឺ ដោយកម្រិតប្រើប្រាស់អតិរមាគឺសរុប 5.0mg/kg។

・ករណីប្រើចំពោះរោគសញ្ញានៃប្រព័ន្ធដំណកដង្ហើមចុះខ្សោយនិងអាការៈក្រដឹងខ្លួនរបស់អ្នកជំងឺ នៅពេលពុលឱសថប្រភេទទប់ស្កាត់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទកណ្ដាល:

ជាទូទៅ ប្រើក្នុងកម្រិត 0.5~2.0mg/kg ដោយចាក់តាមសរសៃវ៉ែនយឺតៗ។ ចំពោះអ្នកជំងឺដែលបង្ហាញប្រតិកម្មក្រោយចាក់ឱសថនេះលើកដំបូង អាចបន្តចាក់ក្នុងកម្រិតខាងលើរៀងរាល់5~10នាទីទៅតាមការចាំបាច់ និងបន្ទាប់មក អាចបន្តអនុវត្តរៀងរាល់1~2ម៉ោង។ ករណីប្រើឱសថនេះក្នុងទម្រង់ជាការព្យួរសេរ៉ូមតាមសរសៃវ៉ែន ត្រូវបញ្ចូលក្នុងល្បឿនប្រហែល 1.0~3.0mg/kg/ម៉ោង។

・ករណីប្រើដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើស្ថានភាពមិនដកដង្ហើមរយៈពេលយូរ (Prolonged apnea):

ជាទូទៅ ប្រើក្នុងកម្រិត 1.0~2.0mg/kg ដោយចាក់តាមសរសៃវ៉ែនយឺតៗ។ ប្រសិនបើក្រោយចាក់ឱសថនេះ ការភ្ញោចដំណកដង្ហើមនៅតែមានលក្ខណៈមិនគ្រប់គ្រាន់ គេអាចសន្មតថាមូលហេតុនៃអាការៈខ្សោយការដកដង្ហើមគឺមកពីការប្រើឱសថដែលមានសកម្មភាពបន្ធូរការកន្ត្រាក់របស់សាច់ដុំ។

・ករណីប្រើចំពោះជំងឺសួតរ៉ាំរ៉ៃ ដែលមានរោគសញ្ញានៃកម្រិតកាបូនឌីអុកស៊ីតកើនឡើងខ្ពស់ក្នុងឈាម(Hypercapnia)លក្ខណៈស្រួចស្រាវ:

ជាទូទៅ ប្រើដោយព្យួរសេរ៉ូមតាមសរសៃវ៉ែនក្នុងល្បឿន 1.0~2.0mg/kg/ម៉ោង។ ក្រោយចាប់ផ្ដើមប្រើឱសថនេះបានរយៈពេល 1~2ម៉ោង ត្រូវវាស់កម្រិតឧស្ម័ននៅក្នុងសរសៃឈាមអាកទែ រៀងរាល់30នាទីម្ដង ហើយប្រសិនបើមិនឃើញមានការប្រសើរឡើងនៃកម្រិតឧស្ម័នក្នុងឈាមឬស្ថានភាពកាន់តែអាក្រក់ ត្រូវពិចារណាដល់ការប្រើRespirator។ ប្រសិនបើក្រោយប្រើឱសថនេះ រោគសញ្ញារបស់អ្នកជំងឺបានប្រសើរឡើងឬមិនមានផលរំខានធ្ងន់ធ្ងរកើតឡើងទេ អាចបន្តការប្រើឱសថនេះបន្តទៀត។ ត្រូវវាស់កម្រិតឧស្ម័នក្នុងឈាម ហើយប្រសិនបើស្ថិតក្នុងកម្រិតសមស្របហើយ ត្រូវបញ្ឈប់ការប្រើឱសថនេះ រួចអាចបន្តបញ្ចូលអុកស៊ីសែនទៅតាមការចាំបាច់។ ក្រោយឈប់បញ្ចូលឱសថនេះ ប្រសិនបើកម្រិតPaCO₂កើនឡើងខ្ពស់ ត្រូវចាប់ផ្ដើមប្រើប្រាស់ឱសថនេះជាថ្មីម្ដងទៀត។ ប៉ុន្តែ កម្រិតប្រើប្រាស់អតិបរមាក្នុង1ថ្ងៃនៃឱសថនេះគឺ 2400mg។

・ករណីប្រើចំពោះអាការៈមិនដកដង្ហើមរបស់ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ខែ ឬ ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ទម្ងន់ (Apnea of prematurity):

ជាទូទៅ នៅលើកដំបូង ប្រើក្នុងកម្រិត 1.5mg/kg ដោយព្យួរសេរ៉ូមតាមសរសៃវ៉ែនរយៈពេល1ម៉ោង បន្ទាប់ពីនោះ អាចបន្តបញ្ចូលឱសថក្នុងល្បឿន 0.2mg/kg/ម៉ោង។ ករណីប្រសិទ្ធិភាពមិនគ្រប់គ្រាន់ អាចបង្កើនកម្រិតប្រើប្រាស់ដល់ 0.4mg/kg/ម៉ោង។

・អ្នកដែលមានជំងឺប្រកាច់ឬអ្នកដែលមានអាការៈសាច់ដុំកន្ត្រាច់ផ្សេងៗ។

・អ្នកដែលកំពុងមានអាការៈចុះខ្សោយសមត្ថភាពដកដង្ហើម ដោយសារបញ្ហានៅសាច់ដុំដកដង្ហើម ឬ នៅឆ្អឹងជំនីរ ឬ នៅភ្នាសទ្រូងជាដើម។

・អ្នកដែលមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាមធ្ងន់ធ្ងរ ឬ មានជំងឺទាក់ទងនឹងសរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល។

・អ្នកដែលមានជំងឺទាក់ទងនឹងសរសៃឈាមបេះដូង ឬ ជំងឺខ្សោយមុខងារបេះដូងលក្ខណៈមិនអាចបំពេញដោយសរីរាង្គផ្សេងបានគ្រប់គ្រាន់។

・ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ខែ ឬ ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ទម្ងន់ (លើកលែងករណីទារកដែលកើតមិនគ្រប់ខែ ឬ ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ទម្ងន់ដែលមានអាការៈមិនដកដង្ហើម (Apnea of prematurity))។

・អ្នកដែលធ្លាប់កើតមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ។

ករណីប្រើឱសថនេះចំពោះអាការៈមិនដកដង្ហើមរបស់ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ខែ ឬ ទារកដែលកើតមិនគ្រប់ទម្ងន់ (Apnea of prematurity):

・ទារកដែលកំពុងមានឬសង្ស័យថាមានជំងឺរលាកពោះវៀនលក្ខណៈស្លាប់កោសិកា (Necrotizing enterocolitis, NEC)។