Trimetoquinol hydrochloride hydrate

ករណីថ្នាំលេបទម្រង់ជាថ្នាំគ្រាប់និងថ្នាំម្សៅ：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការកាត់បន្ថយអាការៈពិបាកដកដង្ហើមបណ្ដាលមកពីការស្ទះផ្លូវដង្ហើម ដែលកើតមាននៅក្នុងជំងឺដូចខាងក្រោម ៖

- ជំងឺហឺត(Bronchial asthma)

- ជំងឺរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ

- ជំងឺសារធាតុពុលចូលក្នុងសួត (Pnenmoconiosis)។

ករណីថ្នាំលេប ទម្រង់ជាថ្នាំទឹក：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការកាត់បន្ថយអាការៈពិបាកដកដង្ហើមបណ្ដាលមកពីការស្ទះផ្លូវដង្ហើម ដែលកើតមាននៅក្នុងជំងឺដូចខាងក្រោម ៖

- ជំងឺហឺត(Bronchial asthma)

- ជំងឺរលាកទងសួត

- ជំងឺរលាកទងសួតស្រដៀងនឹងហឺត។

ករណីថ្នាំទឹកលាយសម្រាប់ស្រូបតាមមាត់：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការកាត់បន្ថយអាការៈពិបាកដកដង្ហើមបណ្ដាលមកពីការស្ទះផ្លូវដង្ហើម ដែលកើតមាននៅក្នុងជំងឺហឺត(Bronchial asthma)។

ករណីថ្នាំលេប ទម្រង់ជាថ្នាំគ្រាប់និងថ្នាំម្សៅ：

មនុស្សពេញវ័យ：លេប1ដង2～4mg, 1ថ្ងៃ2～3ដង។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

ករណីថ្នាំលេបទម្រង់ជាថ្នាំទឹក(0.1%)：

ក្នុងឱសថនេះ1mL រួមមាន Trimetoquinol hydrochloride hydrate 1mg។

កុមារ：ពិសារក្នុងកម្រិតដូចខាងក្រោម ដោយបែងចែកជា3～4ដងក្នុង1ថ្ងៃ។

+ អាយុក្រោម1ឆ្នាំ：1ថ្ងៃ1～2mL

+ អាយុ1ឆ្នាំ～ក្រោម3ឆ្នាំ：1ថ្ងៃ2～4mL

+ អាយុ3ឆ្នាំ～ក្រោម5ឆ្នាំ：1ថ្ងៃ4～6mL។

ករណីថ្នាំទឹកលាយសម្រាប់ស្រូបតាមមាត់ (0.5%)：

ក្នុងឱសថនេះ1mL រួមមាន Trimetoquinol hydrochloride hydrate 5mg។

ប្រើក្នុងកម្រិត1ដង1.25～2.5mg (ថ្នាំទឹក0.5% ត្រូវនឹង0.25～0.5mL) ដកដង្ហើមវែងៗនិងស្រូបដោយប្រើឧបករណ៍ស្រូប។

・រោគសញ្ញាទាក់ទងនឹងប្រព័ន្ធរបត់ឈាម：សម្ពាធឈាមកើនឡើង ជីពចរដើរលឿន បេះដូងលោតញាប់

・រោគសញ្ញាស្មារតី：ញ័រដៃជើង គេងមិនលក់ អារម្មណ៍មិនស្ងប់

・រោគសញ្ញាទាក់ទងនឹងមេតាបូលីស：កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមកើនឡើង កម្រិតប៉ូតាស្យូមចុះទាប កម្រិតអាំងស៊ុយលីនក្នុងឈាមកើនឡើង

・រោគសញ្ញាក្រពះពោះវៀន：អារម្មណ៍មិនស្រួលក្នុងក្រពះ ទល់លាមក។

នៅពេលប្រើរួមជាមួយឱសថប្រភេទទីអូហ្វីរីន (Theophylline drugs) អាចធ្វើអោយផលរំខានដូចជា បេះដូងលោតញាប់ គេងមិនលក់ ញ័រដៃជើង ជាដើម ងាយកើតឡើង។ ម្យ៉ាងទៀត ដើម្បីកាត់បន្ថយផលរំខានពីការប្រើឱសថប្រភេទស្រូបតាមមាត់ច្រើនហួសហេតុ ត្រូវកំណត់កម្រិតប្រើប្រាស់ក្នុង1ថ្ងៃអោយបានច្បាស់លាស់។

មានសកម្មភាពសំខានៗ3 គឺ បន្ធូរការកន្ត្រាក់នៃសាច់ដុំរលោងនៅទងសួត ទប់ស្កាត់ការបញ្ចេញសារធាតុដែលបង្កអាការៈប្រតិកម្មផ្សេងៗ និង ជម្រុញចលនានៃរោមនៅលើភ្នាសរបស់ទងសួត។ ប៉ុន្តែ សកម្មភាពចម្បងជាងគេនោះគឺ ការបន្ធូរការកន្ត្រាក់នៃសាច់ដុំរលោងនៅទងសួត តាមរយៈការជម្រុញសកម្មភាពនៃអង់ស៊ីមAdenylate cyclase ដែលចាំបាច់នៅក្នុងការផលិតម៉ូលេគុលcAMPពីATP។ នៅពេលបរិមាណcAMPកើនឡើង ទងសួតនឹងចាប់ផ្ដើមរីកធំ។