Bismuth subgallate

ករណីថ្នាំលេប：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលអាការៈរាករូស។

ករណីថ្នាំលាបលើស្បែក：

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលអាការៈរលាត់ឬដំបៅទំហំតូចនៅលើស្បែក និង ឬសដូងបាត។

ករណីថ្នាំលេប：

មនុស្សពេញវ័យ：លេប1ថ្ងៃ1.5～4g ដោយបែងចែកជា3～4ដងក្នុង1ថ្ងៃ។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

ករណីថ្នាំលាបលើស្បែក：

ជាទូទៅ រោយថ្នាំម្សៅនៅលើស្បែកដោយផ្ទាល់ ឬ លាយអោយក្លាយជាថ្នាំម្សៅឬក្រែមដែលមានកំហាប់5～10% រួចលាបលើកន្លែងដែលមានបញ្ហា។

ករណីថ្នាំលេប ប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលអាការៈរាករូស：

・អ្នកដែលមានជំងឺរលាកពោះវៀនធំលក្ខណៈហូរឈាម។

・អ្នកដែលមានបញ្ហាទាក់ទងនឹងការឆ្លងកាត់ក្រពះពោះវៀនលក្ខណៈរ៉ាំរ៉ៃ ឬ មានជំងឺដំបៅក្រពះពោះវៀនកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ។

ជាគោលការណ៍ អ្នកជំងឺដូចខាងក្រោមនេះមិនគួរប្រើឱសថនេះទេ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវប្រើ ត្រូវតាមដានផលរំខានឱសថអោយបានដិតដល់។

・អ្នកដែលកំពុងមានអាការៈរាករូសដោយសារការឆ្លងមេរោគ។

ការកន្ត្រាក់សាច់ដុំ អារម្មណ៍មិនស្ងប់ ឈឺក្បាល ។ល។

・ការប្រើប្រាស់ឱសថនេះរយៈពេលវែង អាចផ្ដល់ផលរំខានប៉ះពាល់ដល់ស្មារតីនិងប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ ដូច្នេះ គួរកំណត់ការប្រើប្រាស់ត្រឹមប្រមាណ5ថ្ងៃក្នុង1សប្ដាហ៍(20ថ្ងៃក្នុង1ខែ)។ ម្យ៉ាងទៀត ឱសថនេះក៏មានប្រសិទ្ធិភាពនៅក្នុងការទប់ស្កាត់សកម្មភាពរបស់បាក់តេរីហេលីកូបាក់តា ភីឡូរី(Helicobacter pylori)ដែលជាមូលហេតុមួយនៃជំងឺដំបៅក្រពះពោះវៀនផងដែរ ដូច្នេះ ឱសថនេះត្រូវបានគេផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់នៅក្នុងការប្រើប្រាស់ជាឱសថព្យាបាលជំងឺដំបៅក្រពះពោះវៀនផងដែរ។

កាត់បន្ថយលទ្ធភាពនៃការទទួលការភ្ញោចនៅលើភ្នាសក្រពះ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការធ្វើចលនារបស់ពោះវៀន។