Biperiden

ជាទូទៅ ឱសថនេះប្រើនៅក្នុងការព្យាបាលដូចខាងក្រោម៖

- បណ្ដុំរោគសញ្ញាប៉ាឃីនសុន(Parkinsonism)ដែលកើតឡើងដោយគ្មានជំងឺផ្សេងទៀតជាមូលហេតុ

- បណ្ដុំរោគសញ្ញាប៉ាឃីនសុន(Parkinsonism)ដែលកើតឡើងដោយសារមូលហេតុផ្សេងៗ (ដូចជា បន្ទាប់ពីអាការៈរលាកខួរក្បាល ឬ ដោយសារការរឹងនៃសរសៃឈាម ឬ ដោយសារការពុលសារធាតុផ្សេងៗ)

- បណ្ដុំរោគសញ្ញាប៉ាឃីនសុន(Parkinsonism) រោគសញ្ញាDyskinesia រោគសញ្ញា(លើកលែងប្រភេទកើតឡើងយឺត(Tardive dyskinesia)) និង រោគសញ្ញាAkathisia ដែលកើតឡើងដោយសារការប្រើប្រាស់ឱសថជម្រុញស្មារតី(Psychotropic drugs)។

ករណីថ្នាំលេប：

មនុស្សពេញវ័យ：ចាប់ផ្ដើមលេបពីកម្រិត1ដង1mg (ថ្នាំម្សៅ1%ត្រូវនឹង0.1g), 1ថ្ងៃ2ដង។ រួចបង្កើនកម្រិតបន្តិចម្ដងៗ រហូតដល់ 1ថ្ងៃ3～6mg(ថ្នាំម្សៅ1%ត្រូវនឹង0.3～0.6g) ដោយបែងចែកជា2～3ដងក្នុង1ថ្ងៃ។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

ករណីថ្នាំចាក់：

មនុស្សពេញវ័យ：ប្រើ5～10mg ចាក់ក្នុងសាច់ដុំ។ អាចចាក់តាមសរសៃវ៉ែនបាន ប៉ុន្តែក្នុងករណីពិសេសចាំបាច់ប៉ុណ្ណោះ ដោយប្រើ5～10mg ចាក់តាមសរសៃវ៉ែនក្នុងល្បឿនយឺតៗគឺប្រមាណ3នាទីសម្រាប់ឱសថ5mg។ អាចបង្កើនឬបន្ថយកម្រិតប្រើប្រាស់ទៅតាមអាយុនិងរោគសញ្ញា។

・អ្នកដែលធ្លាប់កើតមានរោគប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៅក្នុងឱសថនេះ។

・អ្នកដែលមានជំងឺក្លូកូមប្រភេទបិទជិទ(Angle-closure glaucoma)។

・អ្នកដែលមានជំងឺខ្សោយការបញ្ជាលើសាច់ដុំធ្ងន់ធ្ងរ(Myasthenia gravis។

ល្បឿននៃការកន្ត្រាក់បេះដូងកើនឡើង ស្ងួតក ទល់លាមក ពិបាកនោម ព្រិលភ្នែក ងងុយគេង ពិបាកផ្ដោតអារម្មណ៍ ។ល។

・ភាគច្រើនគេប្រើឱសថនេះចំពោះអ្នកជំងឺដែលរោគសញ្ញាមានលក្ខណៈស្រាល ដោយឱសថនេះមានប្រសិទ្ធិភាពចំពោះអាការៈញ័ររាងកាយ។

・ទោះជាកើតមានអាការៈស្ងួតក ក៏មិនចាំបាច់បញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ឱសថនេះដែរ ប៉ុន្តែ មិនត្រូវប្រើឱសថនេះចំពោះអ្នកដែលមានជំងឺក្លូកូម(Glaucoma) ឬ ជំងឺរីកក្រពេញប្រូស្តាត ឬ ជំងឺស្ទះពោះវៀននោះទេ។

កាត់បន្ថយសកម្មភាពនៃសារធាតុអាសេទីលកូលីន(Acetylcholine) ដើម្បីរក្សាតុល្យភាពនៃសកម្មភាពរវាងសារធាតុនេះនិងសារធាតុដូប៉ាមីន។